GOUDEN VROUWEN. VROUWEN HEBBEN GEEN GEVOEL VOOR HUMOR? Twee klassieke sitcoms bewijzen het tegendeel.

(Buena Vista Home Entertainment)

(Warner Home Video)

SERIES: *** &* Extra’s: * &*

The Golden Girls Seizoen 1 & 2

Murphy Brown Seizoen 1

The Golden Girls is gezegend met de meest aanstekelijke theme song aller tijden. Zodra de eerste noten van Thank You For Being A Friend weerklinken, begin je onbewust te glimlachen en mee te neuriën. De reeks kon zo’n intro natuurlijk gebruiken, want een sitcom over het leven van vier bejaarden die samenleven in Miami – het rusthuis van de VS – lijkt niet meteen een publiekstrekker. De reeks was echter zeven jaar lang een groot succes en kreeg tweemaal een Emmy voor beste sitcom, en dat heeft ze aan haar kwaliteit te danken. Dat The Golden Girls nu vooral als camp wordt beschouwd, doet de serie dan ook te kort, want dit is gewoon goede tv: de rolverdeling tussen de vier dames zit perfect in elkaar, de dialogen zijn vaak echt grappig en soms verfrissend respectloos (Sophia: ‘Ik ben klokvast: elke ochtend moet ik om zeven uur naar het toilet. Helaas word ik pas om acht uur wakker.’) Bedenker Marc Cherry heeft er trouwens een handje van weg om een succesvolle reeks te maken rond een weinig voor de hand liggend onderwerp: hij is ook de man achter Desperate Housewives.

Terwijl George Bush Sr. zijn pijlen richtte op The Simpsons, had zijn vice-president Dan Quayle het meer op Murphy Brown voorzien. Dat het hoofdpersonage in het vierde seizoen een alleenstaande moeder wordt, vond de man getuigen van een schrijnend gebrek aan morele waarden. Quayle was echter zo’n idioot (hij vroeg ooit aan een journalist of er in Latijns-Amerika echt Latijn wordt gesproken) dat niemand veel belang hechtte aan zijn kritiek, en de sitcom ging uiteindelijk tien seizoenen lang mee. Murphy Brown blies de carrière van Candice Bergen nieuw leven in, en dat was verdiend, want haar prestatie als de geharde journaliste en ankervrouw van het nieuwsprogramma F.Y.I. is eigenlijk het enige wat de reeks overeind houdt. De grappen zijn immers tamelijk flauw en Murphy Brown heeft verrassend weinig te zeggen over de verhouding in de VS tussen media en politiek.

Extra’s. Bij The Golden Girls 1 een featurette waarin commentaar wordt gegeven op de fashion sense van de reeks (een lachertje natuurlijk, het waren tenslotte de jaren tachtig); bij reeks twee een quiz. Bij Murphy Brown commentaar bij twee afleveringen en een terugblik.

Stefaan Werbrouck