GOEDELE OP DINSDAG

Elke dinsdag, 21.55 – vtm

Wie Goedele Liekens eens voor de gezelligheid googelt – ik denk aan gelegenheden waarop je niets beters te doen hebt dan je teennagels knippen – komt nog voor de obligate naaktfoto’s bij sensatie en seks uit. En toch tracht Goedele zichzelf en haar fluweelzacht geföhnde haardos al jaren te verkopen als iemand die ook wel eens dieper durft te graven. In het leven, bedoelt ze daarmee, mochten de woorden sensatie en seks je op een dwaalspoor hebben gebracht. Persoonlijk vind ik Goedele op haar best als ze het over seks heeft. Omdat ik dan ten minste het gevoel heb dat ze met enige kennis van zaken spreekt.

Maar kom, ik begrijp dat een mens niet enkel door het leven wil gaan als de vrouw die andere vrouwen anno 2011 koosnaampjes aan hun vagina leerde te geven. Of die met de gefileerde zinsnede ‘verse vis ruikt naar de zee’, het vooroordeel dat het vrouwelijke geslachtsorgaan naar vis zou stinken, voorgoed van de tafel heeft geveegd. En dus stalt Goedele zich sinds een seizoen of twee op dinsdag uit als de vrouw bij wie je ook al eens de diepte van je hart kunt laten peilen. In het woordenboek dat Goedele in haar nachtkastje heeft staan, heet wat zij doet ‘maatschappelijk relevante gesprekken voeren’. Hiervoor gooit Goedele graag haar eigen lichaam in de strijd. Tijdens gesprekken strekt ze uitvoerig de armen achter haar hoofd, wroet wat door haar haren, houdt haar hoofd op relevante wijze schuin en neemt geregeld de tafel langs beide zijden goed vast.

Naar het schijnt zijn al die oefeningen zeer bevorderlijk voor de bloedsomloop van mensen die maatschappelijk relevant bezig willen zijn. Want maatschappelijk relevant bezig zijn, dat kan best vermoeiend worden. Zeker als je het met de overgave van Goedele doet. Volledige inleving, zoals een yogameester die boven zichzelf uitstijgt, is wat Goedele nastreeft. En dus praat ze indringend met een veroordeelde pedofiel die ze ter plekke ontmaskert als – tromgeroffel, trompetgeschal – pedofiel. Ha!

Vorige week trok Goedele ten strijde tegen jonge misdadigers uit jeugdbendes die zoals zij het beschreef ‘het land aan de rand van de afgrond dreigden te brengen’. Sony zat in de studio voor een zinvolle discussie. Hij heeft in de gevangenis gezeten en kwam vertellen hoe het voelde om de leider van een bende te zijn. ‘Maar allez Sony, hoe komt ne gast als gij daar nu bij?’ formuleerde Goedele de essentiële vraag. Sony staarde bedremmeld voor zich uit, wat van zijn stuk gebracht door de uitvoerigheid waarmee Goedele net dan haar kapsel weer in de plooi bracht en haar armen op tafel spreidde.

Daarna mocht Rik Torfs komen bewijzen dat er achter dat vreemde gezicht van hem echt wel een mens van vlees en bloed schuilgaat. ‘Zeg Rik’, begon Goedele enigszins zuchtend aan dat gesprek. Pas op, het is niet te onderschatten: drie zinvolle discussies op een avond. Een mens moet het maar doen. Dat is echt wel slopend. Dus: als Goedele soms wat zucht en steunt en blaast, vergeef het haar. Men zou eraan kunnen twijfelen: maar ook zij is slechts een mens.

Het neemt niet weg dat Goedele op Dinsdag het type programma is waarvoor ik speciaal de kotszakjes uit vliegtuigen verzamel. Het is alles wat je hoopt dat televisie al lang niet meer is. Het is gericht op goedkope emoties, makkelijk scoren en evidente verontwaardiging. De relevantie is die van een Miss België met een afgebroken nagel. De diepgang die van een Miss België met een afgebroken nagel en een slecht kapsel. Moet je meemaken.

Lees nog meer recensies en bedenkingen in de blog Testbeeld op KNACKFOCUS .BE

TINE HENS

‘Dit is het type programma waarvoor ik speciaal de kotszakjes uit vliegtuigen verzamel.’