GIANT MULTIPLE MUSHROOM, CARSTEN HÖLLER, 2013
De locatie is charmant, de kunst met zorg gekozen en het thema prettig. Op het nippertje vermijdt het Middelheim dat het alle spanning wegschaaft. Mijn kleine paradijs overtuigt dankzij een strategische streep horror.
Tegenover de ingang van het Middelheimpark ligt sinds vorig jaar een nieuw stuk openluchtmuseum: de Hortiflora. De oude bloementuin is een idyllisch lapje natuur – een klein paradijs – omzoomd door een bos. In dat bos geen huisje of grootmoeder, maar wel een paddenstoel die hoog oprijst in de buurt van het wandelpad. Ernaast staat nog een tweede exemplaar, kleiner maar mooi rood met obligate witte stippen. Even lijkt het alsof het Middelheimmuseum Eftelingachtige ambities heeft, maar de vliegenzwam is te psychedelisch voor kinderen en kabouters. De Giant Multiple Mushroom is een schepping van de in Brussel geboren Carsten Höller (°1961), die al langer in de weer is met paddenstoelen en ermee doorbrak toen hij ze ondersteboven aan het plafond hing (bij de Fondazione Prada in Milaan). In zijn jonge jaren studeerde Höller biologie. Daar liggen de wortels van zijn liefde voor levende wezens en experimenten, de fundamenten van zijn werk.
Nog niet zo lang geleden installeerde Höller rendieren in het Hamburger Bahnhof in Berlijn (in de installatie Soma). Sommige van de dieren zouden vliegenzwammen gegeten hebben, waardoor hun urine hallucinogene eigenschappen kreeg. Een select clubje uitverkorenen mocht de rendierenpis nuttigen. Maar omdat niet zeker was of de beesten wel van de paddenstoelen gegeten hadden – er stonden ook andere dingen op het menu – bestond de kans dat de proevers reguliere rendierenplas opdronken. En als er iets in je perceptie veranderde, lag dat dan aan de kunst of aan de rendierplas?
Deze buitententoonstelling telt verder nog zes uit de kluiten gewassen bijdragen, mooi opgesteld in het bos en in het aangeharkte groen. Zo wacht op een fotogeniek vijvertje een tot de verbeelding sprekend Writer’s Island (van medecurator Hans Op de Beeck), en kun je je laten natspuiten door de onvoorspelbare fontein van Leon Vranken (Study of a Vertical Line).
Mijn kleine paradijs is een charmante tentoonstelling met deugdelijk werk op een bevallige locatie. In gedachten zie je gelukkige gezinnen al rond Höllers paddestoelen spelen. Zonder twijfel komen ook pasgehuwden foto’s maken onder de Palaverboom van Pascale Marthine Tayou, en voltrekken er zich romances achter de haag bij Op de Beecks schrijverseiland. Een beetje risicoloos misschien, maar de Canadees David Altmejd zorgt voor tegengewicht. Hij liet vier afgehakte hoofden bezorgen die verspreid in het gras liggen. De met kristallen gevulde koppen doen denken aan moord en verrotting. Vreselijke dingen om naar te kijken.
GEZIEN OP MIJN KLEINE PARADIJS, MIDDELHEIMMUSEUM, ANTWERPEN, TOT 15/9.
ELS FIERS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier