Door Annelies Dewaele

‘Nonkel Goesting’, een no-nonsensvoorstelling waarin hij aan de slag gaat met een zelfgebouwde piano, is de vierde soloshow van de zelfverklaarde ‘cabaret-tist’. Première in Rataplan (Borgerhout) op 24, 25 en 26 januari (info: tel.03-235 04 90 of www.rataplanvzw.be. Info tournee: tel.03-454 27 37)

Nog wat gezien op tv de laatste tijd?

Ik zal meteen bekennen: ik heb enkel een oud zwart-witteeveetje uit de jaren ’60. Zonder kabel. Ik kan dus alleen TV1 nemen. Maar vraag me niet welke kleuren het nieuwe journaaldecor van de VRT heeft. ( lach) Ik zie vooral wit, met vlekken.

Wat is de oorzaak van deze tv-armoede?

Ik ben gewoon geen fervente kijker. Naar het nieuws kijk ik, voor de rest laat ik me wel eens gidsen door vrienden. Zo ben ik op In de Gloria gebotst, en dat vond ik best wel goed.

Ben je van plan in 2002 méér televisie te kijken?

We hebben al getwijfeld of we toch maar de kabel in huis zouden halen. Het probleem is dat tv zo verslavend werkt. Als dat toestel aanstaat, word je ernaartoe gezogen. Dat is met alle beeld zo, ik merk dat bijvoorbeeld ook in de tram: als daar beeldschermen in staan, kijk ik. Ik ben bang dat, mocht ik tv hebben, ik op avonden dat ik niet veel fut heb, zou wegzakken voor het scherm. Terwijl er nuttiger dingen te doen zijn. Tv is een krachtig medium, maar het wordt vaak misbruikt. En je ziet vooral pulp, maar toch blijf je staren. Dat is een van de redenen waarom ik niet echt een toestel heb.

Daar komt geen verandering in na het afschaffen van het kijk- en luistergeld?

Misschien. Want inderdaad, tv is duur voor wat het is. Ik ben voorstander van een soort betaal-tv, waarbij je alleen die zenders betaalt die je wil zien.

Over jou is weleens geschreven in termen van ‘een genotsmiddel’. Is tv dat voor jou?

Ik houd nogal van de confrontatie. Neem een programma als De zeven hoofdzonden met Jan Leyers als gastheer: ik mag de manier waarop daar gepraat wordt, er is nog tijd voor diepgang. Zo zag ik deze zomer de aflevering met Johan Verminnen. Het was mooi om te zien hoe zijn typische mediatruukjes wegvielen. Er vallen natuurlijk wel vaker ontwapenende momentjes te rapen. Zoals de internetreporters in Man bijt Hond. Of sportlui die, na een lange inspanning, een overwinning behalen. Dat doet me om de een of andere reden altijd iets. Ik begin dan te bleiren.

Herkenning?

Ongetwijfeld. Al zal ik nooit de gouden medaille halen. Maar iemand die na een voorstelling naar mij komt met glinsterende ogen, omdat hij of zij ervan genoten heeft – en zoiets kan je niet faken -, geeft me dan misschien mijn overwinning.

Als je mag kiezen tussen muziek of beeld, wat kies je?

Muziek. Daarvan geniet ik meer. Omdat het abstracter is. Dat is een voordeel. Je kunt niet altijd zeggen waarom je een melodie mooi vindt. Ik heb meer cd’s dan video’s, dat zegt genoeg.