DE PIJN VAN HET SUCCESVOL ZIJN Met ‘O’ maakte Damien Rice een van de mooiste songwriterplaten van de afgelopen tien jaar. Met ‘9’ stelt hij de komende tien jaar veilig.

Damien Rice ****

9

WARNER – singer-songwritter

Onherstelbaar gebroken harten met akoestische gitaren die worden ingehaald als ‘de nieuwe Nick Drake’: we zijn stilaan aan een tweede tuinhuis toe om hun plaatjes te kunnen blijven stapelen. Van Ed Harcourt over Bright Eyes tot Ryan Adams en José González: allemaal werden ze met de singer-songwriter der singer-songwriters vergeleken. En dan zouden we David Gray, Tom McRae en Robin Proper-Sheppard van Sophia nog vergeten, en een heel leger nog mindere goden, zoals Stephen Fretwell. Zelfs James fucking Blunt kreeg afgelopen jaar links en rechts het epitheton ‘erfgenaam van Nick Drake’ opgespeld – blijkbaar is een mens nooit te dood om geweldig diep beledigd te worden.

We willen maar zeggen: dat Damien Rice met zijn debuutplaat O van drie jaar geleden meteen tot ‘de Nick Drake van het nieuwe millennium’ werd gebombardeerd, onderscheidt de ex-straatmuzikant in niks van zijn collega-songwriters. Maar dat doen zijn ongepolijste slaapkamersongs over de luimen der liefde wél, en anders wel zijn onaards mooie samenzang met Lisa Hannigan – denk aan Thom Yorke & PJ Harvey of Mark Lanegan & Isobel Campbell, maar dan nóg pakkender. Bovendien is Rice een van die zeldzame treurwilgen die de kunst verstaat om zijn Grote Gevoelens in lyrics te verpakken die meer om het lijf hebben dan ‘You’re beautiful, it’s true’. Neem bijvoorbeeld: ‘Stones taught me to fly / Love taught me to lie / Life taught me to die’, een refrein dat Leonard Cohen stomweg vergat te schrijven.

Van O hoopte Rice hooguit een duizendtal exemplaren te verkopen – zijn platenfirma wilde de plaat aanvankelijk niet eens promoten wegens ’te weinig commercieel’ – maar dankzij mond-tot-mondreclame staat de teller intussen op drie miljoen. Tori Amos vroeg Rice voor een duet, single Blower’s Daughter werd gerecycleerd voor de soundtrack van kaskraker Closer met Jude Law en Clive Owen en tot zijn eigen opperste verbazing kreeg de mensenschuwe Ier plots oneerbare voorstellen van Britney Spears, Julia Roberts en Renée Zellweger. Heel even overweeg hij geen tweede plaat te maken ‘omdat geld en roem hem alleen maar van zichzelf en zijn vrienden vervreemdden’, maar met wat bijstand van een psychiater kwam ze er dan toch. 9, een nieuwe collectie afwisselend intimistische en bombastische songs op piano, cello en gitaar, waarbij het opnieuw heerlijk mijmeren is over de Pijn van het Zijn. ‘Leave me out with the waste / This is not what I do / It’s the wrong kind of place / To be cheating on you’, klinkt het in het prachtige 9 Crimes. En dan is de plaat nog niet eens anderhalve minuut oud, en moet het ergste nog komen.

Wie Damien Rice al ontdekt had met O, kan 9 blindelings kopen. Wie Five Leaves Left of Pink Moon van Nick Drake in huis heeft, of Songs Of Love And Hate van Leonard Cohen ook. En alle anderen hebben er bij deze vijf absolute must-haves bij. Geen dank.

Download nu * Alles

Wouter Van Driessche