GAËTAN LOOPT

EK, Tour, Olympische Spelen, aan sport is er deze zomer geen gebrek. Wij laten zeven weken lang een Interessante Vlaming aan het woord over de sport van zijn of haar hart. Deze week de hekkensluiter: Gaëtan Vandewoude, zanger van Isbells, over lopen.

‘Al toen ik klein was, bleek ik looptalent te hebben. Ik won vaak prijzen op schoolcrossen, dus schreef ik me in bij een atletiekclub. Daar bleek jammer genoeg dat alle andere gasten een stuk sterker waren dan ik. (lacht) De afgelopen jaren had ik niet veel tijd om mijn lichaam te verzorgen, maar ik heb de draad weer opgepikt. Op een vakantie naar Spanje heb ik mijn loopschoenen meegenomen om een beetje te werken aan mijn conditie. De eerste dag was ik na 500 meter al bekaf.

‘LOPEN, DAT IS VOOR MIJ DENKEN. IK BEN WEER BEGINNEN TE sporten om me beter in mijn vel te voelen, maar zonder dat ik het echt besefte, is het een soort therapie geworden. Ik heb al heel veel nagedacht over mijn toekomst, mijn verleden, het leven, de dingen die gebeuren. Alle belangrijke thema’s van Stoalin’ (het tweede album van Isbells, nvdr.) zijn tijdens het sporten tot stand gekomen. Ook de titel, een woord dat ik uitgevonden heb en dat betekent: proberen te lopen, vooruitgaan in het leven en alles waar je niet van houdt, al je demonen, achter je laten.

‘IK LUISTER ALTIJD NAAR MUZIEK TERWIJL IK LOOP. SOMS HEEL rustige nummers, maar om me te motiveren heb ik ritme nodig. Arcade Fire is een geweldige band om op te lopen. Je ontdekt ook heel wat dingen als je zo naar muziek luistert. Ik heb bijvoorbeeld gemerkt dat ik de singles van Norah Jones goed vind, maar haar andere liedjes veel minder. Ik heb echt geluid nodig om aan sport te doen. En tegelijk: is joggen echt wel sport? Sport, dat is voor mij voetbal, tennis, dingen die je samen met anderen doet, waar er wedstrijden in worden gehouden.

‘HET EERSTE WAT IK IN DE KRANT LEES, ZIJN DE SPORTBLADZIJDEN. De stukken over voetbal, tennis, wielrennen… Motorsport ook: toen ik klein was, keek ik elke zondag naar de Formule 1. Ik ben wel geen fervent supporter: ik hou van sport maar vooral van de heroïsche verhalen die er rond hangen. De kopstoot van Zinedine Zidane tegen Marco Materazzi tijdens de finale van het WK in 2006, die vond ik mooi. Dat je op zo’n moment de eer van je moeder verdedigt (volgens Zidane had Materazzi zijn moeder en zijn zus beledigd, nvdr.), dat is toch fantastisch?’

DOOR JULIEN BROQUET – FOTO’S CHARLIE DEKEERSMAECKER

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content