Vergeet Dylan, Cohen en Iglesias: sommige van de mooiste lovesongs aller tijden komen uit de volle Belgische grond. Tien meestersongsmeden van eigen bodem én enkelen van hun muzes geven tekst en uitleg bij de meest smartelijke strofes en ronkende refreinen over verliefdheid, afwijzing en overspel. En verklappen en passant bij welke smartlap ze zélf naar een zakdoek moeten grijpen.

Bleke Lena – Raymond van het Groenewoud

‘Bleke Lena/ Ik had je zo graag eens gevoeld/ Maar jij zegt niet nee en niet ja/ Bleke Lena, Ik smeek je, kies mij toch uit/ Kom naar mij, Bleke Leen, laat je gaan.’

Album * ‘Je Moest Eens Weten Hoe Gelukkig Ik Was’ (1973)

Raymond van het Groenewoud: ‘Lena is een meisje dat mij was opgevallen in een café waar Johan Verminnen indertijd achter de toog stond. Het overgrote deel van de klandizie droeg er van die parka’s, nogal militair ogende jassen die toen heel erg in de mode waren, maar Lena deed daar gelukkig niet aan mee. Ze had witblond haar en stond bekend als de femme fatale van het café. Zowat alle mannen wilde met haar mee naar huis. Zelf ben ik een keer met haar uitgegaan, maar er gebeurde niet veel. Misschien was het verlegenheid van haar kant, want mijn bewondering voor haar was meer dan zuiver platonisch. ‘Bleke Lena, ik had je zo graag eens gevoeld’, zing ik. Kijk, als je over vrouwen schrijft, is privacy van geen tel. Je moet ongeremd durven zijn, zowel over het geestelijke als over het fysieke. Ik vrees dat ze enorm verveeld zat met Bleke Lena. Wellicht vond ze het niet vreselijk attent van me dat ik haar zo openlijk bezong.’

Lena De Meerleer: ‘Ach, ondertussen kijk ik er met plezier op terug, maar indertijd overdonderde hij mij toch een beetje met dat nummer. Ik voelde me gevleid, maar ik werd er heel verlegen van. Eigenlijk heb ik er al die jaren over gezwegen. Ik werk tegenwoordig op de VRT en de mensen van de radio hebben me al vaak gevraagd om eens over dat nummer te praten, maar ik heb dat altijd geweigerd omdat die tijd tenslotte zo ver achter me ligt. Maar goed, als Raymond het er over heeft, dan ik ook. Al was het maar omdat ik hem zo bewonder.’

‘Ik heb hem inderdaad leren kennen in het café van Johan Verminnen in Wemmel. Ik durfde me in die dagen best wel uitdagend te kleden en ik droeg vaak minirokjes, wat toen nog redelijk ongebruikelijk was. Ik vermoed dat dat hem aan het fantaseren heeft gezet. Of ik een femme fatale was, weet ik niet. Ik realiseerde me in ieder geval niet dat ik in dat café zo gegeerd was. Had ik het geweten! (lacht) Ik voelde wel dat Raymond mij aantrekkelijk vond en we hebben af en toe samen opgetrokken. Maar gekust, dat nooit.’

DE KEUZE VAN: Raymond van het Groenewoud

Si Jamais – Adamo

‘Si jamais en un jour de cafard/ Il te prenait soudain l’envie de me revoir/ Si jamais le regret te prend la main/ Suis le n’hésite pas s’il te conduit vers moi.’

Album * ‘Studio N° 2’ (1964)

‘Ik weet niet zeker of het wel een lovesong is. Aan mijn eigen teksten zit ik altijd te schaven als een zot, maar ik moet bekennen dat ik zelden naar de precieze inhoud van andermans teksten luister. Si Jamais gaat volgens mij over hunkeren naar een meisje en Adamo zingt het echt aandoenlijk mooi. Laten we zeggen dat ik sportieve jaloezie voel bij dat nummer. Oké, ja, ik had het zelf geschreven willen hebben.’

Parce Que C’est Toi – Axelle Red

‘Parce que c’est toi le seul à qui j’peux dire/ Qu’avec toi je n’ai plus peur de vieillir/ Parce que c’est toi/ Rien que pour ça.’

Album * ‘Toujours Moi’ (1999)

Axelle Red : ‘ Parce Que C’est Toi is het nummer waar ik het vaakst op aangesproken word. Onnoemelijk veel fans hebben me al gemaild dat ze het hebben gebruikt als openingsdans. En een zo mogelijk nog groter compliment is dat Stef Kamil Carlens het ooit een van zijn favoriete songs heeft genoemd. Parce Que C’est Toi ís natuurlijk een superromantisch nummer en ik herinner me nog goed waar en wanneer ik het geschreven heb. Ik zat in Canada aan het water, het was keikoud en ik was versuft van de jetlag toen er plots een zonnestraaltje door het wolkendek scheen. Om een of andere reden kreeg ik een acute aanval van romantiek en heb ik dat liedje geschreven voor mijn man. Het was een plotse opwelling, een soort liefdesroes, want er kwamen plots dingen uit mijn mond die ik nog nooit over mijn lippen had gekregen. Maar dat maakt die song zo straf denk ik: de bijna exhibitionistische manier waarop ik mezelf blootgeef en de overdreven idealisering van de liefde. Al heb ik bij het herlezen van de tekst al dikwijls gedacht: ‘Wat een vreselijk naïef, verliefd kalf ben ik eigenlijk.’ (lacht)

‘De onvolkomenheden van de liefde zijn natuurlijk ook een dankbaar onderwerp voor liedjes. Ondanks mijn vaste relatie permitteer ik het mij bijvoorbeeld om te schrijven over een coup de foudre als die mij nog eens overkomt. Daarover ging Vole op mijn vorige plaat. Maar ik ben zeker niet het autodestructieve type dat haar relaties opblaast om achteraf over de pijn te kunnen schrijven. Toen ik mijn eerste plaat aan het maken was, geloofde ik nog wél dat alleen miserie goede kopij opleverde. Als ik me te gelukkig voelde, begon ik ongewassen en in een oude, versleten pyjama door het huis te slenteren om me een beetje bluesy te voelen.’ (lacht)

DE KEUZE VAN: Axelle Red Serpentine – dEUS

‘Let’s do it serpentine, any time/ Let’s do it right here/ Let’s do it serpentine, I don’t mind/ Let’s do it right here.’

Album * ‘In A Bar Under the Sea’ (1996)

‘Ik vind dit sowieso een van de mooiste liedjes van dEUS en ik heb het zelfs ooit samen met Tom Barman gezongen. Pure seks is dit nummer voor mij. Bij die Serpentine, of serpent, kan ik echt alleen maar denken aan twee kronkelende lijven.’

Hard Times – The Scabs

‘Can’t promise you sunshine/ Can’t promise you’ll be all mine o-oh/ I’ll try to be honest/ Unlike the first time I won’t slip my mind.’

Album * ‘Royalty In Exile’ (1990)

Guy Swinnen: ‘Al heel veel mensen hebben me gevraagd of Hard Times een autobiografisch nummer is. Ja dus, helaas. Ik had stomweg een scheve schaats gereden en een tijdlang heb ik dat voor mijn vrouw verzwegen. Maar mijn geweten knaagde, ik had er spijt van en wilde het goed maken. Dus schreef ik een liedje om haar te tonen dat ik verdomd goed besefte dat ik een fout had begaan. Hard Times gaat dus voornamelijk over spijt, maar ik probeer er ook in uit te leggen hoe het zover is kunnen komen. ‘Maybe it’s nature having it’s way’, zing ik. De man is een jager. Dat is geen flauw excuus, mannen hebben nu eenmaal een jagersinstinct, ze willen veroveren.’

‘Ik heb haar Hard Times verschillende keren voorgespeeld. Dat was pijnlijk natuurlijk, maar uiteindelijk heeft dat nummer bijgedragen tot het verwerkingsproces en heeft ze me vergeven. Ik ben overigens nog altijd met haar getrouwd, al wonen we intussen gescheiden. Vier jaar geleden hebben we een dipje gehad, maar intussen proberen we weer volop aan onze relatie te werken.’

‘Het nummer ligt nog altijd gevoelig, maar de impact ervan is toch een beetje gesleten. Al hoor ik het nog vaak op de radio, het is een echte klassieker geworden. Veel fans komen me trouwens vertellen dat ze Hard Times hebben gekozen als openingsdans. Over missing the point gesproken! Tenzij ze hun vriendin willen waarschuwen voor het onheil dat hen nog te wachten staat. Mijn manager heeft ooit gesuggereerd dat ik vaker naast de pot moet pissen als dat toch zulke geweldige nummers oplevert. (lacht) Maar zo werkt het natuurlijk niet.’

DE KEUZE VAN: Guy Swinnen Daydream – The Wallace Collection

‘Daydream/ I dreamed of you amid the flowers/ For a couple of hours, such a beautiful day.’

Album * ‘Laughing Cavalier’ (1968)

‘Het is mij vooral om de sfeer van dit nummer te doen. Het roept altijd nostalgische herinneringen op aan mijn zorgeloze jeugd en de lang vervlogen hippie-idealen. Ik heb ooit geprobeerd om diezelfde sfeer in een liedje te vatten en ik ben bij Crystal Eyes uitgekomen.’

Anja – Gorky

‘Ik blijf je altijd trouw/ En als het donker wordt/ En je niet meer weet/ Waarom het ooit begon/ Blijf ik je altijd trouw.’

Album * ‘Gorky’ (1991)

Luc De Vos: ‘Anja bestaat niet echt, ze staat symbool voor alle onbereikbare of onbeantwoorde liefdes uit mijn puberteit. Nu moet je weten dat mijn puberteit grosso modo geduurd heeft van mijn vijftiende tot mijn vijfentwintigste. Ik werd om de haverklap verliefd en telkens weer werd ik afgescheept en liep ik zo’n zeven jaar depressief rond. Mijn hart en ziel waren vervuld van liefde en lustgevoelens en ik masturbeerde dan ook gemiddeld twintig keer per dag. Ik deed veel pogingen om die lustgevoelens in de praktijk om te zetten, maar dat is mij in honderd procent van de gevallen niét gelukt. Ik voelde me door mijn leeftijdsgenootjes die daar wel in slaagden uitgesloten en voorbijgestoken. Vandaar de zin ‘Ik zie ze rijden op hun brommers / Ze hebben lol en ik mag niet mee’.’

‘Van de weeromstuit zocht ik mijn heil bij jongens. Ik wil niet al te persoonlijk uit de biecht klappen, maar tussen mijn zestiende en mijn achttiende werd ik wel eens verliefd op jongetjes die bij ons op school over de speelplaats liepen. Over die homoseksuele neigingen heb ik het op de laatste plaat van Gorki in het nummer De Zomer van de Liefde. Het was een geval van compensatiedrang, denk ik. Het lijkt me normaal dat je jezelf als adolescente hormonenbom die genegeerd wordt door de meisjes gaat richten op leeftijdsgenootjes van het eigen geslacht. In mijn hoofd heb ik die herenliefde vaak geconsumeerd. In de praktijk niet, want van mijn vijftiende tot mijn vijfentwintigste had ik sowieso nooit seks.’

DE KEUZE VAN: Luc De Vos Love Happened – Evil Superstars

‘Love happened today with a kiss/ and a fax to the parents/ the law allows happiness/ and a sparrow by the name of clarence will sing to us / (sing clarence sing).’

Album * ‘Boogie-Children-R-Us’ (2003)

‘Evil Superstars zijn een exponent van de dEUS-generatie die ik enthousiast heb toegejuicht toen ikzelf al een rockster was. Het laatste liedje van hun tweede lp, Love Happened, is een heel mooi, zacht voortkabbelend melodietje met een tekst van nog geen vijf regels lang, waarvan mijn favoriete zin luidt: ‘The law allows happiness’. Goed hé, zeg. Je moet er maar opkomen. Vree wijs.’

Mooie Dagen – Johan Verminnen A Tune For You – Roland

‘Onder een hemel die vol sterren stond/ Was het dat ons verhaal begon/ (…) En al is mijn leven dan zo kort/ Ik weet nu dat ik lachend wakker word.’

Album * ‘Mooie dagen’ (1989)

Roland: ‘Johan Verminnen en ik zijn allebei met dezelfde vrouw geweest, ja. Ikzelf leerde Katrien kennen eind de jaren 60. Ze studeerde toen fotografie aan het Sint-Lucas en op mijn allereerste plaat heb ik de titelsong aan haar opgedragen: A Tune For You ( uitgegeven in 1971, nvdr. ), een instrumentaal, bijna middeleeuws gitaarnummer. Maar ik vermoed dat er nog veel meer nummers op haar naam staan.’

Johan Verminnen: ‘Ja, dat klopt wel. Zelf heb ik Mooie dagen voor haar geschreven. Voor de duidelijkheid: ik heb Katrien niet van Roland afgesnoept, hé. Ik ben pas iets met haar begonnen toen het al vijftien jaar gedaan was tussen die twee. Ik heb haar voor het eerst gezien twintig jaar geleden. Toen had ik nog een carrière in Frankrijk. Ik ging elke week op en af naar Parijs met dezelfde trein als Katrien, die als fotomodel werkte in Parijs. Pas een hele tijd later, toen ik op de Grote Markt in Brussel het voorprogramma deed voor Gilberto Gil, heb ik haar weergezien. Tegen de Gentse Feesten die zomer kende ik haar al beter en hebben we vier dagen lang met elkaar opgetrokken. Over die kennismakingsperiode heb ik Mooie dagen geschreven, als trouwnummer eigenlijk. En we zijn nog altijd samen!’

DE KEUZE VAN: Roland Maria, Maria, ik hou van jou – Raymond van het Groenewoud

‘Ze kan zo lekker lopen Ze kan zo lekker koken/ Ze kan dat wat ik wil dat ze kan/ Ze kan zo mooi bewegen/ Ze maakt me zo verlegen/ Zij, zij zet me in vuur en vlam.’

Album * ‘Kamiel In België’ (1978)

‘Dat is nu eens géén zeemzoeterige jukeboxdeun, het is pure balorkestleute. The Way To Your Heart van PP Michiels en De lichtjes van de Schelde van La Esterella staan op een gedeelde tweede plaats.’

DE KEUZE VAN: Johan Verminnen Ik weet wel, mijn lief – Zjef Van Uytsel

‘Ik was nooit een held, ik heb je nooit voor het leven behoed/ Maar bij jou vond ik rust/ Bij jou werd alles goed.’

Album * ‘De Zotte Morgen’ (1970)

‘Een vergeten liedje van Zjef Van Uytsel, het staat op De Zotte Morgen. Vóór ik zelf professioneel muzikant ben geworden, was hij mijn grote held. Ik denk dat ik in mijn jonge jaren niemand zo vaak heb zien optreden als Zjef. Tot slot een eervolle vermelding voor Gelukkig zijn, van die jongen die járen bij mij aan de piano heeft gezeten, Raymond.

Magdalena – dEUS

‘You drive too fast/ But I don’t care/ Wherever’s fine/ Just take me there.’

Album * ‘The Ideal Crash'(1999)

Tom Barman: ‘Heel veel dEUS-songs gaan over de liefde, maar bijna allemaal hebben ze iets donkers, iets onheilspellends ook. Denk maar aan Roses: dat gaat over een meisje waarmee ik een fantastische avond heb beleefd. Toen ik haar een paar maanden later opnieuw tegenkwam in Duitsland deed ze alsof ze me nog nooit had gezien, maar wat later begon ik te merken dat ze me stalkte. Afschuwelijk beangstigend was dat. Maar het vaakst heb ik het over de liefde gehad op The Ideal Crash, de voorlaatste dEUS-plaat en a break-up album if there ever was one. Mijn allereerste serieuze relatie was net stukgelopen en ik dacht dat ik mijn enige kans op De Grote Liefde verspeeld had. The Ideal Crash is één brok woede over de pijn en de onmacht die je bij zo’n breuk voelt. Het zijn geen liedjes à la ‘Ik mis je en ik wou dat je hier was’, want de relatie was al helemaal gedesintegreerd.’

‘Magdalena en Let’s See Who Goes Down First zijn in feite de twee enige lichtpuntjes op die plaat. Ze gaan over een nieuwe liefde – Magdalena dus – en de defaitistische manier waarop ik daarmee omging. Mijn hart was nog maar net gebroken, dus ik dacht: ‘Dit zal ook wel niet blijven duren’. Vandaar de zin ‘It’s a funny time / to fall in love / Feels like something pulled me up / to see me fall right off’. Dat zegt het helemaal, want hoezeer ik me ook in die nieuwe verliefdheid probeerde te storten, mijn defensiemechanisme waarschuwde voor de onvermijdelijke val. ‘Deze liefde zal me even uit de put trekken,’ redeneerde ik, ‘maar achteraf zak ik nog dieper in die put.’ Het mooiste zinnetje uit Magdalena vind ik: ‘But I’m feeling good / and if you don’t exist / you’re still one illusion / that I can’t resist.’ Ik heb geen ongelijk gekregen, want de relatie heeft niet heel lang geduurd. Ik herinner me dat ik indertijd aan de groep gevraagd heb of ze ermee akkoord gingen dat ik het nummer Magdalena noemde. Want de naam van je nieuwe lief gebruiken als songtitel, maakt het wel heel persoonlijk.’

‘Zo langzamerhand begin ik te beseffen dat mijn liefdesleven de conjunctuur van mijn professionele leven begint te volgen. Tijdens de opnames van een plaat heb ik een lief; plaat gedaan, relatie gedaan. Als single op tournee vertrekken en met een lief terugkomen. Waarmee het dan natuurlijk weer uit raakt als je aan een nieuwe plaat begint, enzovoort.’ (lacht)

DE KEUZE VAN: Tom Barman Ne Me Quitte Pas – JacquEs Brel

‘Ne me quitte pas/ Je t’inventerai/ Des mots insensés/ Que tu comprendras.’

Album * ‘Jacques Brel N° 4’ (1959)

‘(zingt)‘Moi je t’offrirai / des perles de pluie / venues de pays / oú il ne pleut pas’. Vreselijk sentimenteel, maar wat is liefde anders dan een hysterische staat van sentimentaliteit? Probeer dit maar eens te overtreffen, het lukt je nooit!’

Christine – Will Ferdy

‘Je hebt me niet gemist, Christine/ Heb je me voorgelogen/ Maar daar ik beter wist, Christine/ Heeft mij dat niet bewogen/ Ook jij denkt aan die tijd, Christine/ Dat wij elkander zochten/ Die wondermooie tijd, Christine/ Die wij eens kennen mochten.’

Album * ‘Ferdy 66’ (1966)

Will Ferdy: ‘ Christine is altijd aan mijn ribben blijven plakken, ook al dateert het nummer uit 1965. Ik had net gebroken met mijn vriend Raf toen ik hem een paar maanden later opnieuw ontmoette. Dat was zo’n emotionele ervaring dat ik er een gedicht over schreef met de titel Mijn Vriend. Dat heb ik later op muziek gezet, maar aangezien ik mij in die tijd nog niet had geout als homo en mijn platenfirma een nummer met als titel Mijn Vriend nooit zou hebben uitgebracht, noemde ik het liedje dus Christine, gewoon omdat die naam in het metrum paste.’

‘Een paar jaar later, in 1970, heb ik me geout. In die tijd niet evident, maar het was een bevrijding. Mijn fans bleven pal achter me staan, maar er waren natuurlijk ook veel negatieve reacties. Ik werd veel minder geboekt en ik herinner me zelfs dat de Gazet van Antwerpen, die in ruil voor reclame tijdens mijn optredens jarenlang al mijn concerten aankondigde in de krant, plots de samenwerking stopzette.’

‘Na mijn outing heb ik in een boek geschreven dat Christine eigenlijk over Raf ging, wat hij me niet in dank heeft afgenomen. Hij deed me een proces aan omdat ik zogenaamd zijn naam had besmeurd en zijn carrière – die ik nota bene op de rails had gezet – had beschadigd. Dat proces heb ik glansrijk gewonnen. Intussen is Raf al vele jaren dood, maar ik hou nog altijd van hem.’

DE KEUZE VAN: Will Ferdy Het Allermooiste – Garry Hagger

‘Dit is het mooiste, ’t mooiste moment/ Net of ik jou tot voor vandaag nooit heb gekend/ Ik denk weer aan vroeger, die zomer van vroeger/ En opnieuw zie ik je weer, zoals die eerste keer.’

Album * ‘Het Allermooiste’ (1996)

‘Een prachtig lied dat me altijd terugvoert naar New York, waar ik het in de musical Jekyll & Hide voor het eerst gehoord heb. Al moet ik ook altijd een beetje verbitterd denken aan het VTM-programma Het Mooiste Moment, waarvoor ik nooit ben uitgenodigd, net zomin als in pakweg Klasgenoten. Pijnlijk om vast te stellen dat ik bij dergelijke televisiemakers niet in de bovenste schuif lig.’

Alles Half – Monza

‘In dit half huis/ Ben ik half thuis/ Het is een leeg huis/ met een tuin/ In ons half bed/ heerst nog half pret/ En de koffie/ is half gezet/ Alles half/ Alles half/ Vanaf nu. ‘

Album * ‘Grand’ (2005)

Stijn Meuris: ‘ Het Zou Niet Mogen Zijn van Noordkaap was natuurlijk een pijnlijke lovesong. Ik besefte toen dat mijn relatie naar de kloten ging door mijn eigen stomme schuld, ook al zag ik dat meisje nog ongelooflijk graag. Ik was 101 dingen tegelijkertijd aan het doen en ik dacht: ‘Het zou niet mogen zijn dat ik nooit thuis ben ’s avonds, dat ik veel te laat blijf repeteren, dat ik tot ’s nachts in de studio zit, dat ik voor de krant in Groningen zit terwijl ik in Hasselt zou moeten zijn. ”

‘Maar het meest trots ben ik op Alles Half, dat ik heb geschreven naar aanleiding van het overlijden van mijn vriendin Lydia, intussen drie jaar geleden. Dat is eigenlijk een postume lovesong. Na de tragische gebeurtenis voelde het aan alsof alles gehalveerd was. De plek waar je samen woonde lijkt nog maar half zo groot. De dingen die je doet, het aantal mensen dat je ziet: allemaal gehalveerd.’

‘De song begint met een nuchtere, bijna formele vaststelling: ‘Bij de thuiskomst / bleek de uitkomst / van de toekomst negatief’. Dat klinkt bijna als een pv, maar zo is het ook écht gegaan. Ik kwam thuis en mijn lief bleek zichzelf van kant te hebben gemaakt. Ik weet dat het cru klinkt, maar het heeft geen zin de feiten te verbloemen. Het gekke is – en dat was eigenlijk niet de bedoeling – dat de tekst ook qua lay-out bij de thematiek past: hij is uiterst karig en smal. Zelfs de titel lijkt in tweeën gekapt.’

‘Weet je, toen we met de groep de plaat begonnen voor te bereiden die uiteindelijk Grand zou gaan heten, leken mijn inspiratiebronnen volledig droog te staan. Ik vond niks om over te schrijven en ik probeerde het voor de hand liggende thema, de zelfmoord van mijn vriendin, te ontwijken. De schroom was enorm. Ik ben er de andere muzikanten van Monza nog altijd enorm dankbaar om dat ze er niet alleen mee instemden dat Grand zo’n persoonlijke plaat zou worden, maar dat ze me zelfs hebben aangemoedigd om over de zelfmoord van Lydia te schrijven. Zelf voelde ik een verpletterende gêne om over dat onderwerp te zingen. Ik wilde niet bekendstaan als iemand die zijn eigen miserie exploiteert. Maar achteraf bekeken was het een logische keuze om dat thema in mijn teksten aan te raken. Het heeft me geholpen bij het verwerkingsproces.’

DE KEUZE VAN: Bart Delacourt Ik Hou Van U – Noordkaap

‘We waren uit het oog verloren/ Hoe warm een weiland wel kan zijn/ Open de vensters en open de deuren/ En zie hoe schoon de zonne schijnt.’

Album * ‘Manneken Pis’ (Soundtrack, 1995)

Zijn favoriete Belgische lovesong gaf Stijn Meuris hier twee weken geleden al prijs: August van Pieter-Jan De Smet. Maar van welk nummer wordt Monzabassist Bart Delacourt helemaal week? ‘Het is misschien een beetje flauw van mezelf, maar ik kies voor Ik Hou Van U van Noordkaap. Dat is tenminste eens een vrolijk liefdeslied, een dansbaar walsje zelfs. Vooral die ‘u’ maakt het heel herkenbaar. Ik zeg tegen mijn vriendin ook ‘Ik hou van u’ of ‘Ik zie u graag’ en niet ‘Ik hou van jou’. Die ‘u’ is een geniale vondst. Als we live spelen met Monza staat dat liedje vaak ter discussie, want het past niet goed in een set die overwegend uit nogal donkere nummers bestaat. Maar het zorgt telkens weer voor euforische taferelen, dus ik denk dat we Ik Hou Van U nog lang met ons zullen meeslepen.’

Irene – De Mens

‘Vanuit de diepte bekeken leek je mooier dan ooit/ De wind was gaan liggen/ De ijskast ontdooid/ Maar jij was niet bereikbaar voor commentaar.’

Album * ‘De Mens’ (1992)

Frank Vander linden: ‘ Irene gaat over iets veel mooiers dan zomaar een blauwtje lopen. Als een vrouw ‘Sorry, nu even niet’ zegt, is dat toch aangenamer dan een bot ‘nee’. Vooral als ze later ‘ja’ zegt. (lacht) Dat is, wees gerust, zelfs gebeurd voor we dat nummer met De Mens uitbrachten. En behalve een fantastische vrouw is Irene ook een heel mooie, welluidende naam. Mocht ze Gertrude hebben geheten, had ik natuurlijk nooit een liedje over haar geschreven.’

‘Aanvankelijk vond ze het maar niks dat ik haar in een song opvoerde. Ze was en is heel erg op haar privacy gesteld en aangezien ze zich net als ik ophoudt in de muziekbusiness, meer bepaald in het concertcircuit, was het voor iedereen in het wereldje duidelijk hoe de vork aan de steel zat. Niet dat ik er haar bij iedere ontmoeting nog expliciet naar vraag, maar ik heb de indruk dat ze intussen vrede heeft met dat liedje. ’t Is niet dat ik haar een ‘boerentrut’ heb genoemd, hé. Irene was vleiend bedoeld. En we hebben ook een paar jaar samengewoond, dus misschien heeft ze toch ook een beetje kunnen meegenieten van de Sabaminkomsten. (lacht)’

Irene Rossi: ‘Geen cent heb ik daarvan gezien! (lacht) Nee serieus, ik moet het stellen met eeuwige roem, want het is natuurlijk wel een enorme eer om vereeuwigd te zijn in een popliedje. Zelfs nu nog ben ik tot op het bot ontroerd als ik Frank dat nummer live hoor zingen met De Mens.’

‘Ik herinner me dat ik hem heb leren kennen in de AB, een heel charmante en grappige jongen. Hij stond net op het punt om te stoppen met zijn werk voor Humo om muzikant te worden. Ik heb hier nog zijn eerste demo’s liggen, van toen hij nog in het Engels zong: onder andere Come to my house, de originele versie van Dit is mijn huis. Ik vond hem, echt waar, de Vlaamse Iggy Pop. Hij bleek mij nog te kennen van op de universiteit. Ik hem niet, want hij was in die tijd allerminst een opvallende jongen. We zijn eens gaan eten en langzamerhand werd het duidelijk dat het iets zou worden. Alleen heb ik de boot een tijdlang afgehouden. Het was een soort ‘nee’ met een serieuze optie op een ‘ja’. (lacht) Uiteindelijk zijn we met vele tussenpozen – want het was een turbulente relatie – bijna zeven jaar samen geweest.’

‘Ik was wel enorm geschrokken toen ik Irene voor het eerst hoorde, ik vond het een inbreuk op mijn privacy. Later, toen de single uitkwam en elke dag op de radio werd gedraaid, waren we bovendien net een periode uit elkaar, dus dat was niet zo prettig. Maar dat gevoel slijt, natuurlijk. Ik ben Frank nog altijd dankbaar voor Irene.’

DE KEUZE VAN: Frank Vander Linden

Serpentine – dEUS

‘I’m caught in the flow of sound/ And you’re just some melody.’

Album * ‘In A Bar Under The Sea’ (1996)

‘Prachtsong. Hoort Axelle er iets seksueels in? Hmm, ik ben blijkbaar niet zo’n geil dier als zij. (lacht) Nu, voor mijn part dacht Barman bij het schrijven van Serpentine aan zijn lievelingshamster. Uiteindelijk gaat een goed lied over het leven van de luisteraar, niet over dat van de zanger.’

Metal Molly – Orange

‘Orange can be hard, sometimes she knows/ Orange is the way the summer blows.’

Album * ‘Surgery For Zebra’ (1995)

Pascal Deweze: ‘Liefde lijkt me het meest natuurlijke onderwerp voor een liedjesschrijver. Bob Dylan beweert altijd dat hij nauwelijks lovesongs schrijft, terwijl het overgrote deel van zijn nummers juist wél over liefde gaat. Ik denk dat ikzelf met You Kill Me, een nummer op de vorige plaat van Sukilove, het dichtst de perfecte lovesong benaderd heb, maar dat kwam zomaar out of the blue. Wél een rechtstreekse aanleiding was er voor Orange van Metal Molly. In tegenstelling tot wat beweerd wordt, heeft dat nummer niks te maken met een meisje in een oranje T-shirt. Orange is gewoon de verbastering van de naam van een meisje dat ik in die tijd kende. Ik mocht haar wel, maar de liefde was niet honderd procent wederkerig.

Die onbeantwoorde liefde is eigenlijk slechts het beginfragment van de song, want wat volgt is een compleet ander stuk dat Allan (Muller, nvdr) had overgehouden aan een jam. Het begint dus wel als een lovesong, maar daarna gaat het evengoed over vliegtuigbouw of drugs.’

Toen ik het meisje in kwestie vertelde dat Orange over háár ging, reageerde ze eerst ongelovig, maar ik denk wel dat ze geflatteerd was. Al zou ik Orange toch niet meteen bestempelen als de ultieme Valentijnsong.’

DE KEUZE VAN: Pascal Deweze Zea – dEUS

‘Tell me wouldn’t it be cool/ If I had my way with you.’

Album * ‘Zea’ (EP, 1993)

‘De allereerste single van dEUS heeft deze semi-legendarische en all time geweldige openingszin van (zie boven). Die zin alleen al is een memorabel moment uit de muziekgeschiedenis!’

Meer info op: www.focusknack.be. Wat is de beste Belgische lovesong volgens u? Lees de resultaten van onze lezerspoll op onze site.

Door Vincent Byloo