FOLLOWING ***
Donderdag 8/11, 22.30 – Arte. Christopher Nolan, GB 1998
Voordat Christopher Nolan Parijs 90 graden liet kantelen in Inception en hij de Batman-franchise een doorstart gaf, had hij zich al laten opmerken met zijn debuutfilm, de neonoir Following. Die is al zwanger van de versplinterde vertelvorm en het geheugenthema die hij later ook zal gebruiken in Inception en Memento.
Nolan draaide Following, een verhaal over pervers voyeurisme en verraad, op zijn 27e, toen hij voor een mediatrainingsagentschap in Londen werkte. Veel geld was er niet. De film werd verspreid over een twintigtal zaterdagen opgenomen, met een budget van 6000 dollar.
Deze begeesterende puzzel volgt Bill, een werkloze kerel met schrijversambities. Deels uit wanhoop en eenzaamheid, deels uit ideeënarmoede begint hij eerder onschuldig mensen te stalken in de straten van Soho. Al snel raakt hij verslaafd aan zijn zelfbedacht spelletje en gaat regels opstellen om zich te beschermen. Zoals: volg nooit dezelfde persoon tweemaal. De groezelige, documentaire zwart-witlook – Nolan hanteerde zelf de 16 mm-schoudercamera – dompelt alles onder in een mysterieuze neurotische sfeer, zo weggeplukt uit een vroege nouvelle-vaguefilm.
Eenmaal dat Bill tegen zijn eigen codes begint te zondigen, beginnen de problemen. Hij wordt betrapt door Cobb, een dief die vooral bij mensen inbreekt om hun leven en zelfgenoegzaamheid eens goed door elkaar te schudden. Cobb wordt een soort mentor en kwaadaardige bloedbroeder voor Bill. Dat zorgt voor een slimme misdaadtriller die opvalt door zijn gefragmenteerde chronologie.
Al zal Following ook gekoesterd worden door iedereen die in het lot of voortekens gelooft. Een groot deel van de film, bekroond met de Tiger Award in Rotterdam (met een geldprijs hoger dan het filmbudget), werd in het ouderlijke huis van Nolan en in het appartement van Jeremy Theobald opgenomen, de acteur die de aspirant-schrijver speelt. Theobald woonde toen in een sjofele flat in Iliffe Street, in het Londense Walworth. Daar slingert – quote – ‘shitmuziek als Simply Red en Fleetwood Mac’ rond. Aan de muur hangen foto’s van Marilyn Monroe en Jack Nicholson uit The Shining. Als je goed oplet, zie je op een gegeven moment op de appartementsdeur zowaar een sticker van het Batmanlogo. Als dat geen omen is.
(L.J.)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier