Fikry El Azzouzi

© JIMMY KETS / GF

1 Je roman lijkt wel een lesje in radicalisering: ontzeg iemand zijn identiteit en hij is bereid die van een moslimterrorist aan te nemen, toch?

Fikry El Azzouzi: Zakaria wil niets anders dan ergens bij horen, maar de Belgen aanvaarden hem niet en de Marokkanen nog minder. Wanneer er dan iemand langskomt die zegt dat Marokkanen hypocriete moslims zijn en Vlamingen helemaal ongelovig, maar dat hij daarentegen een goede moslim is, is hij verkocht. Zakaria radicaliseert in een paar weken. De man die in Utrecht drie mensen doodschoot in een paar minuten: mensen die geen uitweg meer zien, kunnen soms heel snel radicaliseren. Het is hun ontsnapping. Die man was een crimineel, had iemand verkracht. Dus dacht hij als martelaar te kunnen sterven door een briefje achter te laten en een paar mensen neer te knallen. Dat is blind geloof en blind geloof is altijd slecht.

2 Veel van wat wij denken en doen is gebaseerd op veronderstellingen, schrijf je. Veronderstellen wij bijvoorbeeld niet dat Marokkanen geen wc-papier gebruiken, maar water?

El Azzouzi: Wat natuurlijk helemaal fout is aangezien we ons achterste gewoon met onze hand afvegen. (lacht luid) Voor alle zekerheid: wij gebruiken wel degelijk wc-papier. Ik zeg dat er liever bij omdat je snel met misverstanden zit. Zo schreef ik ooit een satirische column waarin ik mensen met een migratieachtergrond uitlegde wat ze moesten doen om aanvaard te worden in Vlaanderen: altijd met twee woorden spreken, braaf knikken, glimlachen en nooit je stem verheffen. Het lag er vingerdik op dat dat satirisch bedoeld was en toch deelde Vincent Van Quickenborne die column op Twitter met de opmerking: ‘That’s the spirit.’

3 En allicht deed hij dat met de beste bedoelingen?

El Azzouzi: De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen. Dat anderen een eigen persoonlijkheid of cultuur hebben, lijken we soms te vergeten. We moeten er allemaal als gepolijste Vlamingen uitzien, onze roots vergeten en de westerse ‘normen en waarden’ overnemen. Ik vind dat vreemd. Want wat zijn die normen en waarden dan? Jinnih Beels en Filip Dewinter werden ooit samen geïnterviewd. De journalist vroeg aan Beels of ze Dewinter een racist vond. Welnee, antwoordde ze, ik vind dat het woord racist vandaag te pas en te onpas wordt gebruikt. Wablief, dacht ik, is dat een voorbeeld van die westerse normen en waarden?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content