Fête de famille

Een familiebijeenkomst die compleet uit de hand loopt, het is een beproefd concept in de filmsector, met als ijkpunt Festen van Thomas Vinterberg. De Franse regisseur en acteur Cédric Kahn waagt er zich nu ook aan, helaas zonder succes. Fête de famille is geen fiasco, maar van de regisseur van goed werk als Feux rouges, Roberto Succo of Une vie meilleure mag meer worden verwacht dan een loutere invulling van de template. Catherine Deneuve speelt zonder zich moe te hoeven maken een jarige mater familias die de wens uitdrukt om op haar feest enkel over vrolijke zaken te keuvelen. De plotse terugkeer van haar verdwenen, labiele dochter trekt echter een polonaise van erfeniskwesties, vastgoeddiscussies, bittere verwijten, gefrustreerde uithalen en broedergevechten op gang. De weinig subtiele manier waarop Emmanuelle Bercot en Vincent Macaigne hun licht hysterische personages invullen, zal lang niet iedereen gelukkig maken. Kahn kan regisseren, maar is niet de stilist die van een matig scenario nog wat weet te maken. Hij werpt de vraag op of een familie stapelgek maakt dan wel bescherming biedt tegen totale ontsporing, om het daar dan bij te laten. Het is ook snel duidelijk dat het oeverloze geruzie nergens toe zal leiden, tenzij u onder de indruk bent van de dooddoener dat er aan élk familielid kosten zijn.