Deniz Gamze Ergüven laat met haar langspeelfilmdebuut Mustang een helder licht schijnen op vrouwenrechten in Turkije.
Akkoord, een film over vijf ontembare meisjes die opgesloten worden in een patriarchaal systeem Mustang noemen, naar de bijna mythische, vrij rondzwervende paarden van de Amerikaanse prairie, is niet de meest subtiele metafoor ooit. Maar gelukkig weet debuterend regisseuse Deniz Gamze Ergüven de platitudes verder te beperken.
In dit sociale drama groeien vijf jonge zusjes op bij hun grootmoeder en ooms in landelijk Turkije. Wanneer een onschuldig spelletje door de conservatieve gemeenschap als behoorlijk onbetamelijk wordt beschouwd, komen de zussen in opstand tegen hun onderdrukkende opvoeding. In een ultieme poging de meisjes te beteugelen, verandert hun familie de woning langzaamaan in een gevangenis, waaruit ze alleen via een gearrangeerd huwelijk kunnen ontsnappen.
Bij dat soort onderwerpen zijn we al zolang de cinéma vérité-stijl van de gebroeders Dardenne en hun soms minder vakkundige en tot vervelens toe shakycam hanterende epigonen gewend, dat wel eens vergeten wordt dat het ook anders kan. Het is dus een plezier om te zien hoe Ergüven de in zonlicht badende en sprookjesachtige look van Mustang heel bewust inzet als stilistisch tegengewicht voor de sombere vertelling. Om die reden (en ook wel omdat films over vijf strikt religieus opgevoede zussen die hun seksualiteit ontdekken ook weer niet zó dik gezaaid zijn) wordt Mustang al eens met Sofia Coppola’s The Virgin Suicides (1999) vergeleken. Met het verschil dat Sofia Coppola zich voor haar kroniek baseerde op de magistrale roman van Jeffrey Eugenides en een beroep kon doen op topcameraman Ed Lachman (Far From Heaven, I’m Not There). In vergelijking daarmee heeft Mustang meer weg van een stevige pony dan van de wilde hengst die de film graag wil zijn: hier en daar loopt er een ietwat minder genuanceerd personage rond en is de cameravoering net iets minder professioneel.
Maar waarom vergelijken als Mustang perfect op eigen poten kan staan? Ergüven weeft mythologische motieven en thema’s uit klassieke gevangenisfilms zowel narratief als visueel vlot door haar vertelling en houdt haar ode aan de ongehoorzaamheid fris door een belerend toontje te vermijden. Ze moet als regisseuse haar definitieve sporen nog verdienen, maar rijdt met Mustang een prima eerste koers.
MUSTANG ***
Deniz Gamze Ergüven met Günes Nezihe Sensoy, Doga Zeynep Doguslu, Elit Iscan
SAM DE WILDE
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
