Elke dinsdag, 21.00 – TNT Benelux (via Telenet Digital TV. In het najaar komt TNT ook op Belgacom TV). Het eerste seizoen van Falling Skies is net uit op dvd bij Warner Home Video.
De naam van Noah Wyle zal altijd wel verbonden blijven met die van John Carter, de jonge dokter die hij bijna vijftien jaar lang speelde in ziekenhuisserie ER. Maar Tom Mason uit Falling Skies begint toch een mooie opvolger te worden: Mason is een professor Amerikaanse geschiedenis die nadat buitenaardse wezens de aarde zijn binnengevallen en negentig procent van de mensheid hebben uitgeroeid zijn theoretische kennis van oorlogen in de praktijk moet omzetten, als een van de leiders van de verzetsbeweging. Het is een niet voor de hand liggende rol voor Wyle, maar hij groeit er wel in – net zoals Falling Skies zelf groeit; het begint als een zeer klassieke sf-serie maar biedt gaandeweg uitstekend entertainment.
Ik las onlangs een recensie van het derde seizoen, waarin de criticus Falling Skies omschreef als ‘de serie die gaandeweg het meest verbeterd is van alle reeksen die nu lopen’. Kun je daar inkomen?
NOAH WYLE:(lacht) Ik heb dat stuk ook gelezen, en ik vond het zeer interessant. Er zat wel enige waarheid in. Toen we met Falling Skies begonnen, was het vooral een interessant concept, het idee dat een klein groepje overlevenden moet terugvechten na een invasie van buitenaardse wezens. In dat eerste seizoen moesten we proberen om de personages goed neer te zetten, en dat was een proces van hit and miss, dat geef ik toe. In het tweede seizoen zat veel meer visie, hebben we meer aandacht besteed aan het overkoepelende verhaal en eigenlijk zijn we er toen pas achter gekomen waar we écht goed in zijn: de combinatie van klein drama over de spanningen tussen de overlevenden en de grotere actie. Dus ja, we hebben een leercurve gehad bij Falling Skies, maar eigenlijk is dat het ideale scenario: liever zo dan meedoen in een serie die uitstekend begint en dan langzaamaan achteruitgaat.
Desondanks heeft Falling Skies nooit de aandacht gekregen die veel andere tv-series te beurt valt. Komt dat doordat er nog altijd bepaalde vooroordelen bestaan tegenover sciencefiction?
WYLE: Aan de ene kant zijn de tijden natuurlijk veranderd. Onlangs ben ik nog eens samengekomen met mijn ex-collega’s van ER, en we hadden het erover hoe we elke week de kijkcijfers binnenkregen, en hoe je je die getallen van toen – rond de 30 miljoen kijkers – vandaag niet meer kunt voorstellen. Het aanbod is gigantisch geworden en het publiek is erg versnipperd. Maar dat Falling Skies sciencefiction is, zal er ook mee te maken hebben. We hebben van bij de start geprobeerd om een serie te maken die meer mensen aanspreekt dan enkel sf-fans, maar je moet toch altijd opboksen tegen bepaalde clichés.
Heb je zelf getwijfeld toen je eraan begon? Niet alleen omdat het sciencefiction is, ook omdat het personage van Tom Mason als actieheld veraf ligt van wat je voordien deed.
WYLE: Ik heb geaarzeld, ja. Ik probeer altijd rollen uit te kiezen die me bang maken, maar toen ik het scenario van de eerste afleveringen las, dacht ik: dit ga ik nooit kunnen, ik ben geen actieheld. Maar Tom is ook niet echt een actieheld: hij is een professor Amerikaanse geschiedenis die per ongeluk de leiding krijgt, geen Rambo-achtige spierbundel. Dat heeft me uiteindelijk over de streep getrokken. Nou ja, in alle eerlijkheid heb ik mijn zesjarige zoon laten kiezen uit de drie scenario’s die ik toen aan het lezen was, en hij heeft er Falling Skies uit gepikt. (lacht) Ik moet hem misschien vaker laten kiezen.
(S.W.)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
