Wonderen bestaan nog: het eerste seizoen van ‘Extras’ hoeft niet onder te doen voor ‘The Office’.

Extras Seizoen 1

REEKS: **** EXTRA’S: ***

Reeks ‘Er is maar één manier om druk te vermijden als je een nieuwe serie maakt’, zo zegt Ricky Gervais in de making of van Extras. ‘Ervoor zorgen dat je vorige serie niet goed was.’ Een mooie regel, alleen heeft Gervais die zelf niet nageleefd, want met The Office schreven hij en Stephen Merchant een van de meest succesvolle én meest bejubelde sitcoms van de laatste jaren. Eén ding sprak echter in hun voordeel: The Office hield er al na twee seizoenen mee op, waardoor ze gemakkelijk iets konden maken dat in het verlengde ligt, zonder afgeknald te worden. Extras is dan ook opnieuw een ode aan de zelfoverschatting, waarin de politieke correctheid ver te zoeken is en humor en plaatsvervangende schaamte dicht bij elkaar liggen. Andy Millman (Gervais) heeft zijn job opgegeven om acteur te worden, maar hij raakt niet verder dan wat werk als figurant (of ‘background actor’, zoals hij het zelf noemt). Samen met collega Maggie pendelt hij tussen filmsets en zijn totaal incapabele agent (Merchant), en valt hij zonder scrupules iedereen lastig die hem een échte rol zou kunnen geven. Zijn hardnekkigheid, gecombineerd met zijn talent om de verkeerde dingen te zeggen, leveren heerlijk pijnlijke situaties op. Met als hoogtepunt de scène waarin Millman zich voordoet als katholiek om een gehandicapt meisje haar illusies niet te ontnemen, en daarna door een priester ontmaskerd wordt.

Toen de serie op tv kwam, was er veel te doen rond de beroemde gaststerren, zoals Ben Stiller, Kate Winslet of Samuel Jackson. Maar hoewel het oneindig leuk is om te zien hoe de celebrities zichzelf belachelijk maken en hoe bijvoorbeeld Winslet vuile praat uitslaat verkleed als non (!), toch zou Extras even goed zijn zonder hen. Dat zegt genoeg over de kwaliteit van deze reeks.

Extra’s Bloopers, een tiental deleted scenes (de meeste even goed als de dingen die de serie wél hebben gehaald) en drie filmpjes die tonen dat Gervais en Merchant ondanks het succes nog altijd aimabele nerds zijn. In The Difficult Second Album vertellen ze hoezeer ze onder de indruk waren van hun beroemde gasten. Taping Nigel toont dan weer hoe Gervais practical jokes uithaalt met een crewlid, in plaats van te proberen in het gevlij te komen bij de filmsterren. Maar hoofdvogel is Finding Leo, een hilarisch filmpje waarin we zien hoe Gervais en Merchant proberen Leonardo DiCaprio te pakken te krijgen nadat Jude Law had afgezegd. Voor wie dacht dat het duo sinds The Office een rechtstreekse lijn heeft met Hollywood: hun zoektocht begint bij de dienst Inlichtingen van de Britse telefonie.

Stefaan Werbrouck