20.45 – ééN
Gezang waarmee je de mollen uit je tuin kunt jagen, kostuums die uit niets meer bestaan dan twee draadjes lingerie en torenhoge plateauzolen, danspasjes waarbij de Macarena een symbool van verfijning lijkt: nee, Eurosong is nog altijd niets van zijn charme verloren. Vanavond vindt de finale plaats van de grootste talentenjacht van het land en weten we eindelijk wie over een paar maanden onze driekleur mag verdedigen in Athene. Twee dingen zijn al zeker. Eén: hij of zij mag wat ons betreft in Griekenland blijven. En twee: slechter doen dan vorig jaar, toen Nuno Resende in de halve finale 22e eindigde op 25 deelnemers, wordt moeilijk. Voor een vakkundige analyse van de finale gingen wij al even langs bij André Vermeulen, die al in de jury van Eurosong zat toen de dieren nog spraken (af en toe glipte er zelfs eentje de preselecties binnen).
Het leek maar een zwakke lichting dit jaar.
André Vermeulen: Ik vond het geen opvallend sterk jaar, maar toch ook niet uitgesproken zwak. Nu bon, uiteindelijk heb je maar één straffe song nodig. Dit jaar vielen me twee grote trends op: enerzijds had je de liedjes die in het traditionele Eurosong-straatje passen, zoals Je t’adore van Kate Ryan. En anderzijds waren er artiesten die het over een meer experimentele boeg gooiden, zoals Kaye Styles of La Sakhra, dat met de jazz flirt. Ik vond die laatste trouwens heel sterk.
Welke inzendingen uit de Eurosonggeschiedenis zijn jouw favorieten?
Vermeulen: Italië stuurt elk jaar zijn grootste kleppers, maar ik denk dat Rapsodia van Mia Martini hun mooiste nummer ooit is. Een Belgische favoriet kiezen is moeilijker. Op elke inzending zit er al wat slijtage: ik heb die liedjes nu eenmaal al ontelbare keren gehoord. Claude Lombards Quand Tu reviendras uit ’68 is niettemin een prachtige, breekbare ballade. Cliff Richard is het wat dat betreft overigens met mij eens.
Je encyclopedische kennis van de Eurosonggeschiedenis zal me tot op mijn sterfbed blijven verwonderen.
Vermeulen: Ach, ik heb een behoorlijk grote muziekcollectie en Eurosong is daar maar een klein deeltje van. Maar als jongetje van elf interesseerde het festival me al erg. De platen moeten het voor mij overigens nog vaak afleggen tegen de beelden: ik kijk met nog meer plezier naar een oude editie op videocassette.
Leefwereld Tweede seizoen van het reportagemagazine: in de eerste aflevering een documentaire over een Britse vrouw die op zoek gaat naar haar kinderen, die door de vader zijn ontvoerd (18.50 – Vijftv) De Pappenheimers Vierde reeks van de fijne quiz, ditmaal gepresenteerd door Erik Van Looy (19.55 – één) Chloë, een kind tussen leven en dood Portret van een meisje dat vecht tegen leukemie (21.05 – Canvas) Witse Derde seizoen van de detectiveserie rond commissaris Witse. Heeft eindelijk het uitzenduur gekregen dat bij de slaapverwekkende verhalen past (22.15 – één) Spraakmakers Frieda Van Wijck praat met Liza Minnelli (22.45 – Canvas).
Gunter Van Assche
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier