(Universal)

Zowel Murder on the Orient Express van Sidney Lumet als Death on the Nile van John Guillermin voeren de bekendste creatie van de Queen Mother van de misdaadpuzzel ten tonele: Hercule Poirot, de Belgische detective met het eierhoofd en een groot talent voor deductie. Beide super-de-luxeproducties spelen in de jaren dertig en schilderen met uitbundige nostalgie een vervlogen tijd toen reizen (per trein in Murder en per cruiseschip in Death) nog een voorrecht was van de ijdele rijken. Het procedé blijft onveranderd: telkens wordt aan boord een moord gepleegd en zet Poirot (respectievelijk gespeeld door Albert Finney en Peter Ustinov) zijn grijze cellen aan het werk om de dader te ontmaskeren. De ondervraging van zijn medepassagiers is goed voor een defilé van prestigieuze verdachten (Lauren Bacall, Ingrid Bergman, Jacqueline Bisset, Sean Connery, John Gielgud, Anthony Perkins, Vanessa Redgrave, Richard Widmark en Michael York in Murder; Jane Birkin, Bette Davis, Mia Farrow, Angela Lansbury, David Niven en Maggie Smith in Death) die allemaal hun moment van excentrieke glorie krijgen.

De derde prent in deze box is geen traditionele whodunit maar een gekunsteld misdaadraadsel vol rare voorvallen, losse eindjes en zonder grote sterren. Pas in de verrassende finale van Endless Night klaart een en ander op en ziet de toeschouwer alles wat eraan voorafging in een nieuw daglicht. Hywell Bennett is een jonge nietsnut die als privéchauffeur achter het stuur van een Rolls-Royce mag zitten en meteen de smaak van ongebreidelde weelde te pakken krijgt. Hij trouwt met een steenrijke erfgename (Hayley Mills) en laat op een fotogenieke heuvel in South Downs een protserig droomhuis optrekken, uitgerust met allerlei snufjes die meermaals de aandacht afleiden van de slabakkende intrige.

Al in de jaren dertig schreef regisseur Sidney Gilliatt samen met zijn producerende partner Frank Launder het script van een van de beste Engelse films van Hitchcock, The Lady Vanishes. Met zijn afscheidsfilm Endless Night, vol verwijzingen naar de donkere obsessies van vadertje Hitch en met een onheilspellende score van diens huiscomponist Bernard Herrmann, lijkt de cirkel gesloten.

(P.D.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content