Waarom wachten tot zondagnacht als we je nu al feilloos de winnaars kunnen meegeven? Focus Knack liet haar visionaire licht schijnen over de belangrijkste genomineerden en legt je uit waarom de Academy ervoor in zwijm valt.

Genomineerden: Johnny Depp (Pirates of The Carribean), Ben Kingsley (House of Sand and Fog), Jude Law (Cold Mountain), Bill Murray (Lost in Translation), Sean Penn (Mystic River)

Winnaar: Bill Murray

Genomineerden: Keisha Castle-Hughes (Whale Rider), Diane Keaton (Something’s gotta give), Samantha Morton (In America), Charlize Theron (Monster), Naomi Watts (21 Grams)

Winnares: Charlize Theron

Genomineerden: The Lord of the Rings: The Return of the King, Lost in translation, Master and commander, Mystic river, Seabiscuit

Winnaar: The Lord of The Rings: Return of the King

Beste acteur

En dat niet zozeer omdat Sean Penn, de Patrick Goots onder de Hollywoodelite, zichzelf meters buitenspel heeft gezet door alweer een bommetje te gooien op de buitenlandpolitiek van de regering-Bush. Ook niet omdat Johnny Depp bijna fulltime schenen van producenten blauw schopt en al evenmin omdat voormalig bidprentje Ben Kingsley de jongste tijd vooral de Phillipe Albert in zichzelf laat opwellen. Wel omdat Tinseltown nu eenmaal van oudsher lijkt te zwijmelen voor uitgerangeerde antihelden die hun knoert van een midlifecrisis trachten te bekampen met scheuten goedkope Japanse whisky en een appetijtelijk jong vriendinnetje. Wat Murray mag vertolken in Lost in Translation leest tenslotte als het privé-leven van een kwart van de Academy-leden. Bovendien heeft Murray, die de hele film door triestiger kijkt dan Droopy, de recente geschiedenis mee: zo wisten de jongste jaren vooral dorpsgekken, losers, knorpotten en zuipschuiten aan het langste eind te trekken: Kevin Spacey in American Beauty, Roberto Begnini in La Vita è Bella, Jack Nicholson in As good as it gets, Geoffrey Rush in Shine, Nicolas Cage in Leaving Las Vegas en ga zo nog maar een tijdje door. Ons kledingadvies aan Murray: een sjofele smoking, een somber glimlachje en een geveinsde hernia.

Beste Actrice

Volgens bovenstaande redenering mag Diane Keaton nu al haar spiekbriefje klaar houden. Ware het niet dat in macho-Tinseltown voor vrouwen nu eenmaal niet dezelfde regels gelden als voor mannen die begot zelfs als bejaarde actieheld nog au sérieux worden genomen. Wanneer vrouwen de leeftijd hebben bereikt dat ze met hun borsten kunnen voetballen, kunnen ze het immers schudden. Geen Keaton dus, maar ook geen Samantha Morton (want te onbekend) of de 13-jarige Keisha Castle-Hughes (want te veel herinnerend aan de vreselijke Shirley Temple). De oscar gaat deze keer naar Charlize Theron voor Monster. En dat omdat Theron haar intimiderende schoonheid vakkundig weg heeft weten te moffelen onder de vetkwabben van de serial killer Aileen Wuornos. De redenering? Als je er bang voor bent, geef het dan maar snel een prijs. Stevige concurrentie komt echter van Naomi Watts die in het noodlotsdrama 21 Grams haar gezin tegen het asfalt geplet ziet worden. Films over het verlies van kinderen doen het in deze categorie tenslotte altijd goed. Herinner u recent nog de verrassende prijzen voor Sissy Spacek ( In the Bedroom) of Halle Berry ( Monster’s Ball).

Beste Film

In dit bizarre oscarjaar, zonder uitgesproken favorieten, staat de poort wijd open voor de indie-films. Ook al omdat ze door de Academy in de zo gekoesterde rol van underdog werden geduwd na de beslissing om niet langer cassettes op te sturen naar de leden. Wij tippen dan ook op het sluitstuk van Jacksons Tolkien-trilogie, omdat etnische minderheden als elfen, hobbits en dwergen de melting-pot Amerika onbewust een idealiserende spiegel voorhouden en omdat men een zekere compensatiedrift voelt opdoemen nadat de eerste twee episodes veeleer lauw werden ontvangen. Lost in Translation is een goeie tweede, terwijl de rest zich, net als de kreupele knol uit Seabiscuit, zal moeten reppen om op de foto te komen.

(D.M.)