EN ACTIE!

Op de set van een nieuwe Vlaamse film.

Deze week: Brasserie Romantiek

REGISSEUR JOËL VANHOEBROUCK

LOCATIE LINT (STUDIO ALFACAM)

OPNAMEDUUR 24 DAGEN

RELEASEDATUM 19/12

Brasserie Romantiek speelt zich af in het gelijknamige restaurant op een van de drukste dagen van het jaar: Valentijn. Een stressvolle avond voor de uitbaters, Pascaline en chef-kok Angelo, die nog lastiger wordt dan normaal als een ex-lief van Pascaline opduikt. ‘Het is een echte tragikomedie’, zegt regisseur Joël Vanhoebrouck, ‘waarin de plezierige tête-à-têtes van de gasten in het restaurant – zoals de onstuimige blind date die Tine Embrechts en Mathijs Scheepers beleven – en de onderonsjes van het keukenpersoneel steeds heftiger en dramatischer worden.’

Joël Vanhoebrouck werkte eerder al voor tv-series als Code 37, Vermist en Dubbelleven. Dit is zijn debuut als filmregisseur. ‘Mijn job is hier niet zoveel anders dan op een tv-set. Je hebt iets meer tijd tijdens de opnames en je kunt wat preciezer te werk gaan, maar voor de rest is het hetzelfde. Ik ben ook niet de auteur van de film (Brasserie Romantiek werd geschreven door Jean Claude van Rijckeghem en Pat van Beirs, de twee scenaristen van succesfilm Aanrijding in Moscou, nvdr.), ik probeer gewoon het scenario zo goed mogelijk in beelden te gieten. En ja, dat is een iPad in mijn handen. Daarop maakte ik tijdens de repetities aantekeningen in het scenario, noteerde ik de verschillende variaties op de dialogen die de acteurs uitprobeerden. Goed om de papierverspilling op de set tegen te gaan én ervoor te zorgen dat ik mijn scenario niet kwijt kon spelen, iets wat me al veel te vaak overkomen is. (lacht)’

De film is volledig in de studio opgenomen, en speelt zich af op slechts twee plaatsen: de eetzaal van het restaurant en de keuken. ‘Qua sfeer botsten die twee plaatsen’, zegt Vanhoebrouck. ‘Het restaurant is huiselijk, rustig en warm, de keuken koel en hectisch. Dat Pascaline voortdurend moet schipperen tussen beide, vergroot haar problemen nog.’ Doordat er maar twee locaties zijn, moesten de makers wel oppassen dat de film visueel niet te veel zichzelf zou herhalen. ‘Als je op veel verschillende plaatsen filmt, krijg je automatisch variatie’, aldus Vanhoebrouck. ‘Maar in dit geval moesten we daar meer zelf voor zorgen. Daarom ook dat ik per se opnieuw wilde samenwerken met (director of photography) Ruben Impens, die ook bij Dubbelleven achter de camera stond: hij heeft in onder meer De helaasheid der dingen en Adem bewezen dat hij een film een heel eigen stijl kan geven.’

Foto: Kris Dewitte DOOR STEFAAN WERBROUCK

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content