Op de set van een nieuwe Vlaamse film. Deze week: Drift van Benny Vandendriessche.
LOCATIE TRANSSYLVANIË, ROEMENIË
OPNAMEDUUR 5 WEKEN
RELEASE NAJAAR 2013
‘In een notendop is Drift het verhaal van een terminaal zieke vrouw die met haar man naar Roemenië trekt om uit het leven te stappen – een soort poëtische euthanasie, zeg maar. De man kan de situatie niet aan en blijft ginder hangen in zijn eigen realiteit – zijn manier om te rouwen’, zegt regisseur Benny Vandendriessche. Geen erg als zijn naam geen belletje doet rinkelen: ondanks zijn uitgebreide staat van dienst in de reclame-, videoclip- en kunstwereld is hij met Drift aan zijn eerste langspeler bezig. ‘Het resultaat moet ergens tussen Gerry van Gus Van Sant, de films van Béla Tarr en Lars von Triers The Idiots liggen. Die laatste referentie vooral om Von Triers manier van werken. Het personage in Drift is fictie, maar alles om hem heen is echt: als hij naar een dorp gaat of een herder tegenkomt, is dat niet in scène gezet. De opnames waren low budget, maar wel heel avontuurlijk.’
De film is opgenomen in Roemenië, de regio Transsylvanië om precies te zijn. ‘Het ging ons om het landschap’, zegt Vandendriessche. ‘We waren op zoek naar een apocalyptisch kader. En het moet gezegd: apocalyptischer dan Transsylvanië wordt het niet. De steppeachtige landschappen worden elke herfst door de boeren afgebrand. Voortdurend zie je wilde honden rondlopen. En overal daarin staan megalomane vervallen staatsfabrieken uit de tijd van Ceausescu, leeggeroofd en gestript door de arme bevolking, op zoek naar oud ijzer – een soort postindustriële sculpturen haast. Heel vreemd: het lijkt glorie van een ver verleden, maar tegelijk heeft het iets heel futuristisch. Onwillekeurig denk je dan toch: is dit het Europa zoals het er binnen honderd jaar uitziet?’
De kop in het zand is die van hoofdrolspeler Dirk Hendrikx. ‘Ook een naam die je wellicht niet kent. Dirk heeft geen klassieke acteerachtergrond. Hij heeft mime corporel gestudeerd in Parijs en is vooral in het theater bezig als fysiek performer. Niet onbelangrijk: Drift is een heel fysieke film. Er wordt nauwelijks in gesproken; de rouw die de hoofdpersoon doormaakt, neemt de vorm aan van primair fysieke, soms zelfs masochistische rituelen. Dirk is dan ook meer dan de hoofdacteur: de film is een samenwerking van ons twee. Hij is het lijf, ik ben de kop.’
DOOR HANS BOFFEL & GEERT ZAGERS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
