Lieven Tavernier (68), de al te bescheiden auteur van De eerste sneeuw en De fanfare van honger en dorst, laat zich dezer dagen gewillig fêteren. Volgende week verschijnt een boek met zijn verzamelde songteksten, vergezeld van de hommage-cd Geen kwaje vrienden, waarop diverse artiesten zijn liedjes vertolken. Onder hen: Raymond van het Groenewoud en Gabriel Rios.

GABRIEL RIOS: ‘KOFFIE, SIGAAR EN KLAAR’

‘Ik leerde Lieven kennen tijdens mijn studies aan Sint-Lucas in Gent. Hij doceerde er romantische literatuur en leek me nogal strikt, maar zodra hij erachter kwam dat ik in een band speelde, werd hij heel verlegen en nederig. Toen hij me vertelde dat hij ook in muziek liefhebberde, wist ik nog niet eens dat hij de auteur was van De eerste sneeuw en De fanfare van honger en dorst. Lievens bescheidenheid is even legendarisch als paradoxaal: de man is gedreven genoeg om dingen te maken, maar tegelijk geneigd zijn talenten weg te moffelen. Vaak doet hij alsof hij maar wat ploetert in de marge, terwijl hij echt wel een beslagen gitarist en liedjesschrijver is.

‘Het heeft lang geduurd voor ik me in zijn werk ben gaan verdiepen. Wintergras (2014) is mijn favoriete plaat: ze klinkt natuurlijk en ongedwongen, alsof er nooit een producer aan te pas is gekomen. Vooral Lievens donkere, melancholische nummers spreken me aan. Ik voel de vibe, maar hoewel ik hier al twintig jaar woon en vlot Nederlands spreek, heeft zijn taal voor mij iets ongrijpbaars. Sommige tekstuele nuances gaan aan mij voorbij, maar wat me in de songs treft, is de eerlijkheid. Uiteraard ken ik de muzikale traditie die Lieven heeft voortgebracht. Toch steunt zijn werk op het hier en nu. John Prine is de artiest met wie hij wellicht de meeste affiniteit heeft. Lievens liedjes klinken doorgaans simpel. Alleen: dat is slechts schijn.

‘Ik heb De dagen van mijn duisternis in het Engels vertaald. Dat ging verbazend vlot, omdat ik het samen met Lieven heb gedaan. Hoewel ik me voor mijn bewerking van zijn lied bepaalde vrijheden heb gepermitteerd, vond hij dat geen bezwaar. We kwamen samen in het café tegenover mijn huis, dronken koffie, rookten een sigaar en na anderhalf uur intense arbeid stond de tekst op papier.

‘Voor mij is Lieven een old-school romanticus, verwant aan Poe of Hölderlin. Er zit veel nostalgie in zijn werk, maar net zo goed huist er een existentialist in hem. Ook weet hij aan de verleiding te weerstaan zijn songs overdadig te versieren. Zo houdt hij ze transparant.’

RAYMOND VAN HET GROENEWOUD: ‘HIJ BEZINGT MIJN VROUW’

‘Lange tijd kende ik Lieven Tavernier enkel virtueel. Ik wist van zijn bestaan af, maar hij drong zich zeker niet in vlees en bloed bij me op. Twee zomers geleden heb ik hem in Brussel voor het eerst ontmoet, tijdens Boterhammen in het Park. Helaas sprak hij me toen aan op het verkeerde moment: twee minuten later moest ik op.

‘Ik kwam pas laat tot het besef dat De fanfare van honger en dorst geen lied van Jan De Wilde is, maar van hém. En dat bleek warempel ook te gelden voor De eerste sneeuw. Het waren de eerste nummers die ik van hem hoorde. Hoewel. Thuis slingerde ook een cd rond waarop Lieven mijn vrouw bezong (het nummer Jezus & Maria, van het album Niet voorbij uit 2005, nvdr.): ‘Soms kijk ik televisie / Alleen voor Sigrid Spruyt / Als Sigrid is verdwenen / Zet ik dat ding weer uit.’ (lacht)

‘Beschouw ik hem als een verwante geest? Zó goed ken ik Lieven eerlijk gezegd niet. Ik respecteer hem vooral van op afstand. Wat ik herken, is dat hij, net als ik, zijn eigen gangetje gaat, graag boeken leest en blijkbaar een grote liefde voor het woord. koestert. Anderzijds zit in zijn nummers een flinke portie nostalgie: je voelt zijn hang naar het vervlogene. Die achteruitkijkreflex heb ik veel minder. Misschien omdat ik minder fijne dingen heb om op terug te blikken?

‘Het best ken ik Lieven van de songs die het collectieve bewustzijn zijn binnengeslopen via de uitvoeringen van anderen. Eerst wilde ik een gooi doen naar De eerste sneeuw, maar dat lag wellicht te veel voor de hand. Uiteindelijk kreeg ik, via de digitale post, twee van zijn liedjes opgestuurd. Eén ervan, Patti Smith, voelde ik meteen aan. Is het een oud nummer? Heeft hij het speciaal voor de gelegenheid geschreven? Geen idee. Ik was al opgelucht dat me zo een urenlange zoektocht naar een bruikbaar lied bespaard bleef. Ik ben van nature nogal lui, ja.

‘Ik heb Lieven nog nooit live aan het werk gezien, maar vind het fijn dat zijn liedjes bestaan. Ze roepen veel bij me op en dat heeft met zijn keuze van woorden en beelden te maken. Hij toont je een film waar het altijd prettig naar kijken is.’

EERSTE SNEEUW / GEEN KWAJE VRIENDEN

Het boek met Taverniers songteksten verschijnt op 8/10 bij Lannoo. Aan de bijgevoegde hommage-cd werkten verder onder meer Stef Kamil Carlens, Roland, Neeka, Bony King, Kris De Bruyne en Remco Campert mee.

Op 24/1 staan Lieven Tavernier en vrienden in de Ancienne Belgique in Brussel. Alle info: abconcerts.be

DOOR DIRK STEENHAUT