Een bizarre bibliotheek
Eerste zin In 1957 werd Robert Martelain het slachtoffer van een ernstig verkeersongeval.
Bibliomaan en dandy Pierre Gould verzamelt bizarre boeken, banden die niemand anders zou willen lezen, romans die amper aan de definitie ‘roman’ voldoen. Opgesplitst in tien rekken vindt men in zijn bibliotheek onder meer boeken die zo saai zijn dat zelfs de auteur ze meteen vergeet. Of boeken waarvan de pagina’s door de jaren veranderen. Jeugdzonden ook, boeken waarvan de auteur zou willen dat hij ze nooit geschreven had. Zelfs onmogelijke kookboeken, vol gerechten met onbestaande ingrediënten, verdienen een plekje in zijn kast. Gould kan ook letterlijk literatuur ruiken. Soms belt hij bij wildvreemden aan om in hun kasten te snuffelen tot hij als een bloedhond een vergeten manuscript ontdekt. De Waalse auteur Bernard Quiriny treedt nadrukkelijk in de voetsporen van Jorge Luis Borges, zowat de godfather van de metaliteratuur. Zijn verhaal charmeert omdat hij toont hoe gevarieerd de letteren kunnen knetteren en hoe experimentele teksten een broodnodige voedingsbodem bieden om de reguliere literatuur te laten bloeien. Leuk curiosum, dit boekje, ondanks de spuuglelijke cover.
Een bizarre bibliotheek ***
Bernard Quiriny, Voetnoot (oorspronkelijke titel: Une collection très particulière), 126 blz., ? 19.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier