STEVEN SPIELBERG

VS 1982, MET HENRY THOMAS, DEE WALLACE, PETER COYOTE. 19.25 – VIJFTV

Wie herinnert zich niet het beeld waarin Henry Thomas met zijn BMX met stuurkorf voor het spotlicht van de volle maan vliegt? Oorspronkelijk had Spielberg een sf-horrorthriller voor ogen en kijk met wat hij op de proppen kwam: een ontroerend, aandoenlijk en komisch sf-sprookje over de vriendschapsband tussen een jongen uit een gebroken suburbaan gezin en een achtergelaten buitenaards wezentje. Heel de pointe van deze zowel avontuurlijke als komische fabel waarmee Spielberg de hele wereld inpakte, draait om de pogingen van de 10-jarige Elliot (Henry Thomas) om het lelijke, door heimwee geplaagde monstertje (een combinatie van poppen en animatronics) in zijn slaapkamer te verstoppen en hem van de volwassenen af te schermen, terwijl hij ook E.T. ’s leven moet redden, dat niet bestand blijkt tegen de vervuilde atmosfeer van de aarde. Deze verrukkelijke fantasie over kinderlijke onschuld en afscheid leren nemen werd neergepend door Melissa Mathison, ooit babysit van de Coppola-kids en de latere mevrouw Harrison Ford. Heel de film lang heeft Spielberg alles subliem onder controle en etaleert hij meesterlijk hoe je met een bedreven kennis van de filmkunst zowel oprechte hartverwarmende emoties kan losweken als spanning creëren (het spel met de zaklampen en de naar de ‘indringer’ speurende volwassenen die nooit helemaal in beeld gebracht worden). Bij de twintigste verjaardag van de film poetste Spielberg zijn briljante klassieker overigens digitaal op. Er werden vijf minuten extra toegevoegd (scènes die er destijds uit gelaten werden), het woord ’terrorist’ werd vervangen door ‘hippie’, de geweren van de FBI-agenten werden dankzij CGI bijgewerkt tot walkie-talkies, terwijl ook E.T. ’s dialogen een meer vloeiende lipsynchronisatie kregen.

The Broken Hearts Club H Greg Berlanti, VS 2000. Voor Berlanti naam maakte als scenarist van de succesrijke dramareeks Everwood, regisseerde hij ook deze sitcomachtige en onderhoudende komedie over vier ijverig cruisende homoseksuele Hollywoodyuppies. De karikaturen kunnen op elk moment uit de kast komen vallen, maar de vlotte dialogen houden dit aalgladde studioproduct, de allereerste all gay-Hollywoodfilm sinds William Friedkins The Boys in the band (1970), halvelings recht (21.15 – één) l Verloren paradijs HH Harry Kümel, B 1978. Een burgemeester doet er alles aan om de nieuwe autosnelweg niet over zijn kasteeldomein te laten lopen, maar door de dorpskom. Kümels sterk symbolisch en satirisch geladen eco-politiek pamflet is verraderlijk in zijn visuele aanpak en decoratief spel (23.30 – VTM).

Luc Joris

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content