NA DE MISLUKTE VERFILMING VAN JAN KOUNEN TOONT GIRAUD WAT EEN ‘BLUEBERRY’ HOORT TE ZIJN.

GIRAUD

DARGAUD, 72 BLZ., a5,25

Dust (Blueberry 28) ***

Toen Jean-Michel Charlier in 1989 overleed, vreesden velen voor een Asterix-scenario: net zoals bij de Galliër kondigde de tekenaar van Blueberry aan de reeks alleen voort te zullen zetten. Maar het verschil tussen Asterix en Blueberry bleek het kaliber van de tekenaar. In tegenstelling tot Albert Uderzo was Jean Giraud al een ervaren scenarist (vooral van het werk dat hij als Moebius publiceerde). Hij werd ook totaal niet gehinderd door misplaatste schroom om iets aan de Blueberry-erfenis te veranderen. In de Mister Blueberry-cyclus, waarvan Dust het vijfde en afsluitende album vormt, turnt hij de beroemde luitenant om tot beroepsgokker die herhaaldelijk neergeschoten wordt. Door zijn verwondingen wordt hij een voornamelijk passieve getuige van de historische schietpartij in de OK Corral in Tombstone. In een bijna dubbel album laat Giraud het gevecht tussen de gebroeders Earp en de Clantons eindelijk plaatsvinden, maar het is slechts een van de vele losse eindjes die weer netjes worden vastgeknoopt. Mister Blueberry is dan ook een cyclus van Charlier-proporties – Blueberry stond altijd al bekend om verhalen die vele albums konden bestrijken.

In de eerste vier delen introduceerde Giraud veel historische en fictieve personages in een complex verhaal, waarin zijn medewerkers bij momenten duidelijk het spoor bijster raakten – verkeerde haarkleurtjes zijn bijvoorbeeld legio. Hij diste niet alleen een verhaal op dat niet moet onderdoen voor de intelligente westerns van Charlier, maar moderniseerde de reeks ook door ze te ontdoen van ouderwetse naïviteit en heroïek. Er mocht al eens een grapje worden gemaakt als Blueberry voor de zoveelste keer tegen de vlakte werd gekogeld. Door de miraculeuze verrijzenissen van zijn held in deze cyclus lijkt Giraud aan Charlier en aan de fans van de reeks te willen laten zien dat hij Blueberry naar believen nieuw leven kan schenken. Dust eindigt dan ook op een hoopvolle noot: de held die een deel van de Mister Blueberry-cyclus bedlegerig moest ondergaan, blaakt weer van levenslust. Mogelijk wordt een eventueel vervolg wel door een andere tekenaar in beeld gebracht, want Giraud verkondigt al jaren dat hij graag een opvolger zou vinden. Hij acht het onmogelijk om zijn Blueberry-stijl nog te perfectioneren en jammer genoeg kunnen we het daar alleen maar mee eens zijn. Gert Meesters