1.Lonely Road

Geschreven op vakantie in India, in januari dit jaar. Een ruwe diamant, tussen country en blues, met grofkorrelige gitaren.

2.From A Lover To A Friend

McCartney: ‘De demo was heel roestig. De stem had zo’n intieme kwaliteit dat ik het niet te proper wilde maken. Ik wou dat luie late-nachtgevoel dat de demo had niet verliezen.’

3.She’s Given Up Talking

Geïnspireerd door de dochter van een vriend van Paul. Het meisje had op een gegeven moment besloten om niet langer haar mond open te doen op school. ‘Ik vond dat een goeie strategie om de school te benaderen. Ik wou dat ik er als jonge kerel op was gekomen. Al zou dat, op mijn school, een rammeling hebben opgeleverd.’ Een song, enkele jaren geleden op Jamaica geschreven, met vreemde effecten. Let op het kakelende orgel.

4.Driving Rain

Springerig up-temponummer. Tot stand gekomen tijdens de opnamesessies in Los Angeles in februari. ‘Het was er erg druilerig. De aanleiding was een rit in de regen op de Pacific Coast Highway in een kleine Corvette die ik gehuurd had.’

5.I Do

De romantische McCartney. Een herinnering aan de vakantie met Heather in Goa, India. Zijn manier om tegen zijn geliefde te zeggen dat alles oké is. Eén van de meest gearrangeerde nummers.

6.Tiny Bubble

Gevolg van een stream-of-consciousness in zijn home studio in Schotland. ‘We hebben de ruwe kantjes erin gelaten. Ik hoop dat het zijn rauwe frisheid behouden heeft.’ Begint heel soulvol, bijna gospelachtig. Hobbelende bas, ronkende orgel.

7.There Must Have Been Magic

Een song over de nacht dat Paul en Linda elkaar leerden kennen in een Londense club in 1967. Linda zat aan een tafel met haar vrienden van The Animals. Toen ze op het punt stond het café te verlaten, stond Paul recht en stelde hij zich voor. ‘Dat is nochtans iets wat ik nóóit deed. Het moet een of andere magie geweest zijn die me daartoe bewoog. Als ik haar niet had aangesproken die avond, had ik haar wellicht nooit meer gezien.’ Een akoestisch hoogtepunt. Chaotisch einde, met wilde drumroffels en strijkers die in de knoop geraken.

8.Your Way

Een countrysong die in Jamaica ontstond. ‘De eerste song waarop ik harmonieën uitprobeerde met de gasten in de groep. Dat ze allemaal konden zingen, was een bonus.’ Het resultaat is een poppy en lichtvoetig liefdeslied.

9.Spinning On An Axis

Het eerste nummer dat Paul samen met zijn zoon James (die in ’97 ook al meespeelde op de vorige cd Flaming Pie) schreef, bij zonsondergang in New Hampshire. Zoonlief zette een riff neer, pa experimenteerde er bovenop met een soort parodiërende rap. Zeker met die drumloop in het begin, heeft het wat weg van Fun Lovin’ Criminals.

10.About You

Nog een song waarvan de kiem in India werd gelegd. Funky rocksong met falsettokreetjes. Had van The Stones kunnen zijn.

11.Heather

Op een ochtend in Londen jamde Paul wat op zijn piano. ‘Heather, die door haar jonge leeftijd niet al mijn oude werk kent, vroeg me welke Beatles-song dit was. Ik legde haar uit dat ik het daar ter plaatse had uitgevonden. Ze stond erop dat ik het opnam. Ik speelde het in op een dictafoon. Toen ze vroeg hoe het heette, zei ik: Heather.’ Lange, instrumentale intro. Heeft inderdaad een Beatle-achtige melodie.

12.Back In The Sunshine Again

Opnieuw met zoon James geschreven, vijf jaar geleden in Arizona. Heeft een zonnige Amerikaanse vibe, met gloedvolle scheutjes soul en country. James op ritmegitaar. ‘Het gaat over al je problemen achterlaten en vooruit stappen, richting zonneschijn, wat past bij de huidige gemoedsgesteldheid in mijn leven.’ No more worries and no more pain. De tekst spreekt boekdelen.

13.Your Loving Flame

Pianoballad waar je de hand van McCartney duidelijk in herkent. Geïnspireerd door een hotelkamer op de 36ste verdieping van het Carlyle Hotel in New York. ‘De kamer had een grote piano en een groot raam met uitzicht op Central Park. Het voelde alsof ik een Cole Porter-film binnenwandelde. Was snel geschreven.’

14.Riding To Jaipur

McCartney kwam op de melodie tijdens een reis met Linda op de Malediven. De tekst volgde tijdens een treinrit in India. ‘Ik schreef het nummer op een gitaar die ik van Linda had gekregen. Het geluid op bepaalde frets had iets van een sitar. In de wetenschap dat ik me in het midden van de Indische Oceaan bevond, paste dat wel in het plaatje.’ Hoewel sterk oriëntaals gekruid, bevindt de piano zich toch vooral in jazzsferen.

15.Rinse The Raindrops

Psychedelisch sluitstuk. Aangevuurd door de improvisaties en het bochtenwerk van zijn groep schreeuwt McCartney zich schor. Zo fel hebben we hem nog maar zelden gehoord.