Ronny Mosuse heeft een nieuwe plaat uit (‘Allemaal Anders’) en in ‘Zo is er maar Eén’ (vrij, 20.40 – Eén) bewerkt hij Liesbeth Lists interpretatie ‘Laat me niet alleen’ van Jacques Brels ‘Ne me quitte pas’. Waar kunnen we hem deze week nog tegen het lijf lopen?
Zowel bluesman Roland Van Campenhout als de rockers van Mint brengen deze week een langspeler uit. Spurt je naar de winkel?
Jawel. Ik heb mij trouwens voorgenomen om vanaf dit jaar meer Belgische muziek te kopen. In het concertcircuit kom ik al die artiesten tegen, en uiteindelijk is dat een klein wereldje. Roland zou ik sowieso kopen. Die weet altijd te verrassen, laat zich nooit in vakjes stoppen én is een goeie poëet over het leven. Mint ken ik alleen van naam, dus beluister ik dat toch liever eerst even in de winkel.
Er komt ook een 25th Anniversary Edition van Michael Jacksons ‘Thriller’ uit. Herinner je je de oorspronkelijke release nog?
Maar natuurlijk. Ik was 13, 14 jaar en Michael Jackson was toen de grote held. Thriller is zo’n plaat die ik nu pas als re-issue koop omdat die toen te duur voor ons was. Dat was er zo een met een grote dubbele hoes. Maar dat weerhield er ons niet van de nummers helemaal na te zingen en de stijl van Michael, die toen in onze ogen nog onbesproken was, te imiteren. Al voelde ik toen toch al aan dat die te korte broek met witte kousjes fout was (lacht).
In Flagey vertonen ze ‘The Miles Davis Story’. Critici klagen dat die film te veel over ’s mans privéleven gaat en te weinig over zijn muziek.
Dat is doorgaans het probleem, hé. Ik ben een ongelooflijke Beatlesfan, maar al die films en boeken over hun vrouwen en misstappen…. Ik hoef dat allemaal niet te weten. Ik weet dat Miles Davis eigenlijk een gefrustreerde mens was, maar ik laat daar mijn luistergenot niet door bederven. Ik herinner mij nog dat toen ik 13 was, Davis ook op MTV kwam, maar hij sprak me toch minder aan. Dat soort tijdloze muziek begin je pas te appreciëren als je al een paar keer een belastingbrief in je bus hebt gekregen. Dan interesseert het je al minder om met de nieuwste hype mee te zijn.
In de zalen lopen vanaf deze week ‘Sweeney Todd’ en ‘The Kite Runner’. Een voorkeur?
Alleszins Sweeney Todd. Ik volg Tim Burton al jaren. Hij kan je heerlijk meenemen naar zijn magisch-realistische wereld. En voor een goede musical mag je mij sowieso altijd lastigvallen. Enerzijds kijk ik om te lachen, maar tegelijk vind ik het heerlijk als het gesproken woord overgaat in een lied. Voor The Kite Runner zal ik afwachten wat anderen ervan vinden. Als hij te zwaar op de hand is, bedank ik ervoor. Ik kan er niet meer tegen. Van Babel heb ik echt wakker gelegen.
Kanaal Twee verandert straks in 2BE. Heb jij niet ooit bij die zender gepresenteerd?
Ja, helemaal in het begin met Rock Rapport, dat toen geregisseerd werd door Stephen Dewaele van Soulwax. Geweldig maffe dingen deden we daar, stuff waarbij alle huidige VJ’s op TMF en JIM verbleken. Helaas haakte onze hoofdsponsor, Stimorol, af omdat we te weinig jongeren bereikten. Tja, 200.000 kijkers, nochtans evenveel volk als op de wei van Werchter – voor ons was dat al geweldig.
In Leuven loopt een expo van illustrator Ever Meulen, in Brussel één over Star Wars. Waar trek jij heen?
Onder lichte dwang van de kinderen wordt dat ongetwijfeld Star Wars. Met die films ben ik overigens zelf opgegroeid. Die waren toen geweldig spectaculair, nu oogt dat toch wel minder indrukwekkend. Ever Meulen vind ik prachtige dingen tekenen, maar zo’n expo bezoeken zie ik toch minder zitten. Ik heb er helemaal geen verstand van en zou me er dan ook helemaal niet op m’n plaats voelen. Het zijn vaak mijn kinderen die mij met kunst in aanraking moeten brengen.
Op 15 februari is het drie jaar geleden dat YouTube werd gelanceerd. Je eigen naam daar al eens ingegeven?
Nee, dat niet. Toen YouTube pas opkwam was ik zelfs een non-believer: ‘Dat gaat wel weer over’, dacht ik. Maar ik surf er intussen ook regelmatig naartoe om dingen op te zoeken over muziek. Wat zeg je, staat daar een Chileens Disneyfilmpje over ‘Mickey Mosuse’?! (schatert) Die naamsverwarring moest er eens van komen!
Hans Van Goethem
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier