Donkergroen bijna zwart

Eerste zin Moritz strijkt met zijn vingertop over Alaska, de moedervlek onder Kristins navel.

Moritz is een sul. Althans, zo denkt hij over zichzelf. Zijn enige talent is zijn synesthesie, een gave die hem ooit van pas is gekomen om kunstenaar te worden, maar nu liggen zijn tekenspullen te verstoffen in de kelder van zijn bungalow. Nog aanwezig in zijn huis in een saaie buitenwijk: zijn hoogzwangere vrouw Kristin. Samen wachten ze op huiselijk geluk, tot op een avond de bel gaat en zijn onafscheidelijke jeugdvriend Raffael voor de deur staat met een rare smoes over een volgeboekt hotel. Raffael is Moritz’ antipode: een flamboyante vrouwenmagneet én bullebak die de wereld rondreist en zich met duistere zaakjes bezighoudt. Daarnaast maken we kennis met Johanna, die tonnen geld verdient met een shockerende blog en het verdriet over haar vroeg gestorven ouders in cynisme en sm heeft gesmoord. Het vergt weinig inspanning van de lezer om te beseffen dat het drietal een duister geheim deelt en de Oostenrijkse debutante Mareike Fallwickl toont ambacht in deze suburbiathriller. Zonder veel tierlantijntjes houdt ze haar plot strak en voorziet ze haar personages van voldoende achtergrond om het geloofwaardig te houden. Zei daar iemand ‘ideaal strandboek’?

Donkergroen bijna zwart ***

Mareike Fallwickl, Nieuw Amsterdam (oorspronkelijke titel: Dünkelgrün fast schwarz), 384 blz., ? 24,99.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content