DIEREN IN NESTEN

2BE gaat deze week van start met Wilfred (zie ook pagina 69), een Amerikaanse komische serie over een man die praat met zijn hond – alleen ziet hij hem om onduidelijke redenen als een man in hondenpak. Aanleiding genoeg, zo dachten wij, om de meest geschifte reeksen met een dier in de hoofdrol uit de tv-geschiedenis op te lijsten. Animals were harmed during the making of these series.

ANIMAL PRACTICE (2012)

ABSURD-O-METER: ***

WAT

Zeg eens oeh oeh.

EXCUSEER?!

Lang voor de mensheid een obsessie kweekte met filmpjes van ‘hilarische katten’ was de aap het komische dier bij uitstek. Pijnlijke bewijzen genoeg, van Bondparodie Lancelot Link, Secret Chimp (1970-1971) over B.J. and the Bear (1978-1981) tot Mr. Smith (1983), waarin een orang-oetan – de apenlandgrap was snel afgezaagd – politiek adviseur wordt. Geen idee dus waarom NBC besliste om het genre vorig jaar nieuw leven in te blazen met Animal Practice, waarin een aap in een witte jas dierenarts wordt. Het absurde zit hem dan ook in het anachronistische karakter: dierenrechtenorganisaties wisten niet waar ze het hadden en ’the most hated tv show in the world’ werd na negen afleveringen afgevoerd.

HET BESTE YOUTUBE-FRAGMENT

Aangezien er werkelijk niets goed was aan Animal Practice, verwijzen wij u graag door naar Lancelot Link and the Evolution Revolution, de aflevering van de eerder vermelde serie waarin Link undercover gaat in een all-chimp psychedelische band. Een prima indicatie van hoe krachtig de ganja in de jaren zeventig was.

POOCHINSKI (1990)

ABSURD-O-METER: ****

WAT

48 Hrs. featuring Ghost versus Inspector Rex.

EXCUSEER?!

Naar eighties-tv-normen – toen ‘brainstormen’ nog gewoon ‘coke snuiven’ heette – niet eens zo’n slecht idee: een politiereeks over een flik genaamd Poochinski en zijn bulldog. Een beetje 48 Hrs, maar dan met Inspector Rex: kan niet zó slecht zijn. Tot de makers beslisten om Poochinski na zeven minuten in de pilot te laten overrijden, waarna zijn ziel overgaat naar de pratende hond en Poochinski’s voormalige partner – die zich verrassend weinig vragen stelt bij de situatie – met de hond op zoek gaat naar de moordenaar. En ja, de woorden ‘first I’m gonna try licking myself, then I’m gonna catch the killer’, zijn daarbij daadwerkelijk uitgesproken. Werd na één pilootaflevering geschrapt: verrassend weinig mensen hebben zich afgevraagd waarom.

HET BESTE YOUTUBE-FRAGMENT

De volledige pilot staat online, maar wij raden vooral de trailer aan, waarin alle bovenstaande informatie tot één fantastische minuut gereduceerd wordt.

MANIMAL (1983)

ABSURD-O-METER: ***

WAT

Een kruising van MacGyver en True Blood.

EXCUSEER?!

Herinner u de shape shifters in True Blood, oftewel het moment waarop u doorhad dat het tijd was om af te haken. Wel, waar True Blood voor u en ons eindigde, is waar Manimal begint. Glen A. Larson, in een ander leven de man achter de originele Battlestar Galactica en Knight Rider, kwam in 1983 op het briljante plan om een reeks te maken over ene Dr. Jonathan Chase, die misdaden wist op te lossen dankzij zijn gave om in elk dier te veranderen dat hij wilde. Nu ja, élk dier: om budgettaire redenen veranderde hij ofwel in een havik, ofwel in een zwarte panter – bespaarde aardig op de kosten van de transformatiescènes, die dan als stock footage herbruikt konden worden. Werd na acht episodes afgevoerd, maar niet voordat Chase het tegen een bende illegale taxidermisten had opgenomen. Als panter, uiteraard.

HET BESTE YOUTUBE-FRAGMENT

De transformatiescènes in het pre-cgi-tijdperk. Zot wat je met Pritt, veren en een doos kinderschmink kunt doen.

MISTER ED (1958-1966)

ABSURD-O-METER: **

WAT

Look who’s talking, een paard!

EXCUSEER?!

Met de bedoeling een graantje mee te pikken van het succes van filmster Francis the Talking Mule besloot CBS in 1961 Mister Ed te introduceren, een pratend palominopaard. Acteur Alan Young werd gecast als menselijke sidekick omdat – we citeren de producer – ‘Young het soort man leek tegen wie een paard wel zou kunnen praten’. Meer aandacht werd besteed aan hoe ze Ed konden laten converseren. De producers hielden altijd vol dat ze pindakaas onder zijn bovenlip smeerden en de stem over de daaropvolgende mondbewegingen monteerden. De waarheid is dat er een stuk nylondraad achter Eds lippen gestoken werd, waarna het paard wanhopig probeerde dat eruit te krijgen – ‘kijk, hij praat!’. Na 143 afleveringen ging Ed ‘naar de universiteit’. De lijmfabriek is vermoedelijk iets dichter bij de waarheid.

HET BESTE YOUTUBE-FRAGMENT

Vraag ons niet waarom, maar wij hebben de volledige aflevering Clint Eastwood meets Mister Ed uitgekeken.

SKIPPY THE BUSH KANGAROO (1966-1970)

ABSURD-O-METER: ****

WAT

Flipper met een buidelzak.

EXCUSEER?!

In hun drang om een eigen Lassie en Flipper te maken, vonden de Australiërs er niks beters op dan een boskangoeroe een programma te geven. Alleen: zo’n beest kan, behalve hoppen, werkelijk niks. Die scène waarin Skippy begint te klikken en Timmy – ‘Wat is er jongen? Zit er een vreemdeling in de problemen? Moeten we hem komen helpen?’ – meteen snapt wat het probleem is: pure fictie. Een boskangoeroe kan niet eens geluid maken. Die scène waarin Skippy piano speelt? Twee afgehakte poten, vastgehouden door de cameraman. Het mag een klein wonder heten dat er 91 afleveringen opgenomen zijn. De kangoeroes – u dacht toch niet dat er maar één Skippy was? – kakten elke set vol, de crew moest de beesten bij hun staart vasthouden om te vermijden dat ze uit beeld liepen en op het einde van elke draaidag werd een prijs uitgereikt voor wie het meeste kangoeroes kon vangen in het aanpalende bos.

HET BESTE YOUTUBE-FRAGMENT

Vier woorden, Gunter Lamoot: ‘Skipinder, the Punjabi Kangaroo’.

MAN VS. BEAST

ABSURD-O-METER: *****

WAT

44 dwergen versus één olifant.

EXCUSEER?!

Geen fictie, maar een spelprogramma waarin mens en dier het tegen elkaar opnemen. Na aardig wat protest van dierenrechtengroeperingen werd de reeks na twee specials geannuleerd, al snappen wij niet waarom. Het was namelijk 4-2 in het voordeel van de dieren, nadat professioneel eter Takeru een wedstrijd hotdogs eten had verloren van een kodiakbeer, een sumoworstelaar het bijltje erbij had moeten neerleggen tegen een orang-oetan en olympisch kampioen Shawn Crawford de 100 meter had verloren van een zebra – oké, hij had net daarvoor gewonnen van een giraf. Straf tv-moment: gastanalist Carl Lewis die opmerkt dat ‘om te kunnen winnen de zebra zich eerst moet realiseren dat het een wedstrijd is’. Het absolute hoogtepunt was evenwel de proef waarin 44 dwergen het opnemen tegen één olifant in een wedstrijdje Boeing DC-10 trekken.

HET BESTE YOUTUBE-FRAGMENT

Hebben wij niet net vermeld dat 44 dwergen het opnemen tegen één olifant in een wedstrijdje Boeing DC-10 trekken? ‘Elephant vs. little people’: YouTubegoud.

DOOR GEERT ZAGERS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content