TATE KNT. LUST U wel wat bloot onder het voorwendsel van kunst? REP U DAN NAAR TATE MODERN, DAT EEN WEEK LANG verandert in ARTISTIEKE pornocinema.

Destricted

TATE MODERN

BANKSIDE IN LONDEN, VAN 6 TOT 13 SEPTEMBER. WWW.TATE.ORG.UK EN WWW.DESTRICTED.COM

Vandaag start in het Londense Tate Modern de langverwachte, controversiële kortfilmcompilatie Destricted. Gedurende een week wordt daarbij een twee uur durend pornopakket op het publiek losgelaten. Verboden onder de 18, in de grond geboord en weer gereanimeerd door critici, afgewimpeld als mediastunt, enfin: geruisloos passeren doet Destricted in elk geval niet.

Zeven kunstenaars en filmmakers onder wie Sam Taylor-Wood, Matthew Barney en Larry Clark leverden een bijdrage, veelal een kwartier durende video over op zijn zachtst gezegd ongewone seksuele geplogenheden. Cremaster-superster Barney spant de kroon met Hoist (hijsen), een bizarre prent van een met mos bedekte man die seks heeft met een industriële machine terwijl er iets plantaardigs uit zijn aars groeit. Performance-grootheid Marina Abramovic toont Balkan Erotic Epic, een mysterieuze enscenering over rituelen die vruchtbaarheid en viriliteit opwekken. De Britse Sam Taylor-Wood kreeg inmiddels de wind van voren met haar film Death Valley (’te ver gaand’, ’te vlakaf’, ’te deprimerend’), waarin een man acht minuten lang in de vrije natuur ligt te masturberen – het geeft in elk geval een nieuwe betekenis aan de term artwank. En Richard Prince is present met House Call, een in seventiesstijl verpakte pornofilm waarin een blondje met grote borsten doktertje speelt met een man.

Tate oogstte al een storm van protest omdat het ‘porno een air van respectabiliteit geeft’ en ‘expliciete beelden toont onder het mom van kunst’. Ook zag het ernaar uit dat de Destricted-dvd een R18-quotering zou krijgen (alleen verhandelbaar in seksshops), maar dat gebeurde uiteindelijk niet omdat de compilatie artistiek te verantwoorden valt en de film in de eerste plaats ‘over de representatie van seks in kunst gaat’.

Afwachten maar. Het hysterische geschreeuw over de teloorgang van de goede zeden is immers van alle tijden, en het is nog nooit een maatstaf geweest voor de artistieke merites van het gewraakte werk. Els Fiers

(E.F.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content