EEN VALSE START. EXTRA CITY STAAT ER EN DAT IS AL EEN GOED BEGIN. MAAR OOK NIET MEER DAN DAT, WANT ER IS NOG VEEL WERK AAN DE WINKEL.

EXTRA CITY

MEXICOSTRAAT, KATTENDIJKDOK, KAAI 44 IN ANTWERPEN, TOT 20 FEBRUARI. tel. 0484 42 10 70 en www.extracity.org

Dedicated to a Proposition

Je kunt er niet omheen: Extra City, het zopas uit de startblokken gerolde kunstbastion, houdt beloftes in. Er is ruimte voorhanden, de wijzer staat hedendaags en internationaal, en je kan er tot elf uur ’s avonds terecht. Maar de openingstentoonstelling werd niet wat je noemt een geweldig succes. Er moet op zijn zachtst gezegd nog veel gebeuren onder het dak van het voormalige silocomplex. Misschien gingen de deuren wel te vroeg open, want Extra City heeft voorlopig nog meer weg van een reusachtig kraakpand dan van een volwassen tentoonstellingsoord.

Toegegeven, hedendaagse kunst doet het goed tussen betonnen muren. En die hoeven inderdaad niet tot in de puntjes afgewerkt te zijn. Palais de Tokyo in Parijs bijvoorbeeld was bij de aftrap ook een bouwval. Maar er zijn gradaties. Om maar iets te zeggen: in het Parijse kunstoord werd het niet zo verschrikkelijk koud, en een ijskelder is nu eenmaal niet erg geschikt om kunst te etaleren. Bovendien kampt Dedicated met ongelukkige beslissingen die vermeden hadden kunnen worden. Zo word je verwelkomd door een hekwerk (Gert Robijns) dat voornamelijk onhandig staat te wezen en slorpt de kantoor-container (die geen kunst is) de helft van de ruimte op. Grootste struikelblok: vrijwel alle installaties zitten in afgescheiden compartimenten. Daardoor lijkt de beschikbare ruimte functieloos, valt de samenhang weg en gaat de kunst gebukt onder een chronische verschraling.

Hoewel Dedicated ijverig blijft gonzen, ontstaat er geen interactie en nog minder een vonk. Het blijft vruchteloos zoeken naar iets dat spreekt, ondanks een selectie die op papier wel kan tellen. Zo is Francis Alÿs op post met Re-enactements, de video waarin hij met een pistool door de straten van Mexico City loopt. Robin Rhode toont afgeborsteld videowerk, al hebben we dat wel eens in betere omstandigheden meegemaakt, en Chris Burden is op onooglijke wijze present met een televisie die hoog op het provisoire kantoordeksel staat. Een andere container is gewijd aan een cola-project van Mike Bouchet. Een installatie met potentieel, behalve dat ze bijdraagt tot het al zeer hardnekkige werk-in-uitvoeringskarakter van Extra City. En wat te denken van de snippers van Guy Mees, die het sowieso al moeilijk hebben met elke vorm van artistieke geloofwaardigheid.

Inhoudelijk gaat Dedicated to a Proposition over de internationale politieke situatie van vandaag – en daar kan je met een beetje goede wil inderdaad iets van ontwaren. Maar laten we niet overdrijven, met de theoretische onderbouw had het echt wel beter gekund. Tentoonstellingen als deze zijn lastig om op te zetten en wie een beetje rondkijkt, weet dat ze geregeld de mist ingaan. Vandaar dat het voor Extra City misschien wijzer was geweest om met iets eenvoudigers van start te gaan. Maar eerlijk is eerlijk, een zonet ontkurkt kunstcentrum kan niet worden afgerekend op een eerste project. Veel hangt af van de manier waarop Extra City verder werkt, van de dynamiek die kan ontstaan en van de kunstenaars die in de toekomst naar het Kattendijkdok afzakken. De krijtlijnen staan er en het startschot is gelost, maar zich tevreden op de borst kloppen, daarvoor is het echt nog veel te vroeg.

Els Fiers

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content