Dead Man Ray

Over maar nog niet uit: veertien nieuwe Dead Man Ray-songs staan er heden, na de ep van vorig jaar, op de tabellen. Of die allemaal even gedenkwaardig zijn? Die zekerheid kunnen we u niet bieden, want Over is zo’n plaat waarop men wel een tijd kan kauwen. Neem al meteen Blisters, meer ouverture dan song: drijft op grandeur die de wijde gebaren puik doseert en leunt in zijn weelderige ontplooiing tegen Roxy Music aan, terwijl Daan Stuyven zijn breedste vocale registers etaleert. Over in het klein. Zo plaveit de plaat een (te) grillige weg, van mooie verstilling tot uitgestrooide poptierelantijnen, van smachtende rock naar een beetje U2 durven te zijn. Hoe dan ook: altijd is er dieptezicht in de arrangementen, komen na de bochten nieuwe contexten tevoorschijn. Over is als Dead Man Ray zelf: een langetermijnproject.