De tussenstand

CREATIEF VLAANDEREN MAAKT DE BALANS OP VAN DE VOORBIJE MAANDEN. ACTRICE EN ROSSE RIDDER CLARA CLEYMANS BEVIEL ZOWEL VAN EEN DOCHTER ALS VAN EEN FILOSOFIETHESIS.

En daar zat niet eens zoveel tijd tussen.

CLARA CLEYMANS: Toen ik serieus zwanger was, kon ik niet meer filmen. Mijn man had voor de grap een boekje gekocht van Umberto Eco, How to Write a Thesis. Ik wilde niet een van die types worden die nooit hun thesis afmaken en ineens werd ik koppig: dat zullen we nog wel eens zien! En voilà: sinds een week ben ik officieel afgestudeerd aan de unief.

Je hebt je amusement dit jaar voornamelijk binnenshuis gezocht, vermoed ik dan.

CLEYMANS: Ja. Ik was al langer fan van illustrator Brecht Evens – sinds zijn stripverhaal Panter uit 2014. Dit jaar heeft hij tekeningen van Parijs gemaakt voor het Louis Vuitton-travelbook, een soort stadsgids. Ik kijk heel graag naar beeldend werk: schilderijen, tekeningen, illustraties. Als kind kon ik een boek niet goed vinden als de prentjes niet mooi waren, en dat zit er nog altijd een beetje in. Het mooie aan Evens’ werk is dat hij zich niet tot één stijl beperkt, en toch is er samenhang. We hebben zelfs drie werken van hem gekocht, ze hangen hier in huis.

Waar gaan de uren van een jonge moeder aan op: lezen of tv-kijken?

CLEYMANS: Ik schaam me om het te zeggen, maar romans lezen doe ik niet vaak. Dus ik heb wel wat op tv ontdekt. Er is tijdens het zappen heel veel dat ik oninteressant vind, dat me zelfs zenuwachtig maakt, maar sommige reality is écht. Waarmee ik bedoel dat ze er niet ongepast violen onder zetten. Zo kwam ik terecht in een aflevering van Zo man zo vrouw. Jani – wat is zijn achternaam ook alweer? – is authentiek. Hij was er oprecht van aangedaan dat hij dat koppel gelukkig had gemaakt. Ik heb echt zitten snotteren.

Gaat de radio vaak aan?

CLEYMANS: Alleen in de auto. Ik kan altijd wel genieten van Radio Minerva, de Antwerpse lokale zender. Hilarisch. De presentatie is in handen van senioren die in plat Antwerps spreken en soms zitten te hoesten. Er wordt reclame gemaakt voor bingoavonden en taartwedstrijden. Ja, er passeren wel wat schlagers, of panfluitmomentjes en accordeoncovers, maar toch ook heel veel goeie crooners en oldies. Ik ontdek daar heel veel dat ik op andere zenders niet hoor. Burt Bacharach bijvoorbeeld. Dan krijg ik heimwee naar een tijd die ik niet heb gekend. (lacht) Ik mis die pathetiek van toen. Tegenwoordig klinkt alles zo oprecht klein, mikkend op de koffiebar. Ik heb trouwens ook nog een plaat genoteerd, als daar nog plaats voor is?

Spreek!

CLEYMANS: Ik luister graag naar klassiek, en Water van Hélène Grimaud is heel goed. Grimaud, een Franse pianiste en een echte beauty, heeft een symbiose gezocht tussen oude en nieuwe klassieke muziek, iets wat ik wel aanmoedig. Het is een bloemlezing, zeg maar, met allemaal composities over water. Van Ravel en Liszt tot elektronische muziek van Nitin Sawhney. Een uitstekende manier om klassiek in leven te houden en aan de man te brengen.

KURT BLONDEEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content