De tussenstand

© GF DANILL LAVROVSKI

Na haar deelname aan Popquiz op VTM mag het geweten zijn: wie naar Beyoncé vraagt met alleen maar een fluitje als hint, krijgt met actrice Jennifer Heylen te maken.

Jennifer Heylen: (lacht) Geef toe, Single Ladies alleen op basis dáárvan herkennen, dat was nu toch echt onmogelijk? Daar blijf ik bij, jaja! Maar verder vond ik het keileuk. In die mate dat ik me afvroeg: hoezo, ik word hiervoor betaald? Niet dat ik een muziekconnaisseur ben. Ik ga je niet kunnen zeggen: híér moet je eens naar luisteren.

Dat valt tegen.

Heylen: Wel kan ik meegeven dat ik maar niet genoeg krijg van Franstalige pop. Mijn vriend wordt er gek van. Ik ben verliefd op Angèle én Lous and the Yakuza! Van Alice et Moi, Yseult en haar goeie Belgische vriendin Claire Laffut word ik ook direct goedgezind. Om niet te zeggen gelukkig.

Now we’re talking.

Heylen: Waarschijnlijk is dit boek al vaak genoemd, maar ik heb toch heel veel plezier beleefd aan Het smelt van Lize Spit. De laatste tijd heb ik zo’n overvloed aan series en films bekeken, en dat was zó prikkelend dat ik lezen ineens erg saai was gaan vinden. Zo 2D, snap je? Maar Het smelt kon ik niet meer neerleggen, het verhaal sleurde me mee.

Dan kunnen we de rest van dit stukje ongetwijfeld met het betere schermdrama vullen?

Heylen: Awel, ja. Unorthodox is een waanzinnig goeie miniserie op Netflix over een joods meisje uit New York dat in een heel strikte orthodoxe gemeenschap opgroeit, met mensen die van oordeel zijn dat zij alle zes miljoen doden van de Holocaust goed te maken hebben. Vrouwen moeten dus zo veel mogelijk kinderen krijgen. De serie begint op het moment dat het meisje van haar lot wegvlucht – meteen in de actie dus. Ik hou niet van series met duizend seizoenen. The Undoing van HBO, met Nicole Kidman en Hugh Grant als koppel, is ook lekker beknopt: een typische whodunit eigenlijk waarin de minnares van de man dood teruggevonden wordt. Kidman is natuurlijk wel dichtgeplamuurd met botox, die kan met haar gezicht niets meer aanvangen. Dat vind ik wel erg voor haar: al haar emotie moet ze in haar ogen leggen. (lacht) Maar wél heel sterk oogacteerwerk!

De tussenstand

Een onderschat vakdomein.

Heylen: (lacht) Op Netflix is sinds kort de The Serpent te zien, over seriemoordenaar Charles Sobhraj, die het gemunt had op backpackers. Schitterende cast én geregisseerd door onze Belgische Hans Herbots. O ja, en Déjà-vu van Raf Reyntjens is natuurlijk ook heel goed. Sciencefiction, dat zien we toch niet veel in België.

Dat zijn inderdaad al behoorlijk wat titels, Jennifer.

Heylen: En dan heb ik sinds februari ook nog elke onlangs genomineerde Oscar-film gezien. Dat waren er toch een stuk of vijftien. Voor de uitreiking ben ik ook ’s nachts opgebleven. De Belgen waren dit jaar goed vertegenwoordigd. Ik vond vooral The Man Who Sold His Skin met Koen De Bouw – zijn personage is op kunstenaar Wim Delvoye gebaseerd – heel knap. Oscar-films zijn meestal zo serieus, maar deze was – ondanks zijn vluchtelingenthematiek – redelijk grappig. Een echte aanrader.

De tussenstand
De tussenstand
De tussenstand
De tussenstand
De tussenstand
De tussenstand
De tussenstand
De tussenstand

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content