De tussenstand

Luc Tuymans

Creatief Vlaanderen maakt de balans op van hun en andermans eerste helft van 2016. Internationaal vermaard kunstenaar Luc Tuymans reisde in één maand tussen Beijing, Londen en Montréal.

Spannend en kosmopolitisch, maar waarschijnlijk komt het toch weer neer op hard werken.

LUC TUYMANS: Het is sowieso al een druk leven, en dit jaar is bijzonder druk. Maar ik ben niet de prima donna-kunstenaar die nooit op tijd klaar is. Ik heb in heel mijn leven nog nooit een deadline níét gehaald. Toch wel uit een zeker professionalisme, ja.

Het voordeel: je ziet ook veel.

TUYMANS: Wat mij – een beetje onverwacht – vooral is bijgebleven, is de Berlijnse Biënnale voor moderne kunst, die trouwens nog loopt tot midden september. Die is heel boeiend omdat ze zo heterogeen is. Er worden niet meteen topwerken tentoongesteld, maar de teneur is iets anders. Vooral omdat er een generatie kunstenaars van maximaal vijfendertig jaar te zien is die met internet is opgegroeid. Dat gaf een beeld dat a) niet dom en b) niet politiek correct was, maar wel de werkelijkheid weerspiegelde waarin we vandaag leven. Er zit een element in over consumerism – de gebruikerssamenleving waarin je alles online kunt vinden -, maar er hangt ook iets verontrustends en apocalypisch over, op een heel rare manier.

Wat heb je uit eigen land onthouden?

TUYMANS: Een vriend van mij, Alain Franco, die in het Kaaitheater het volledige Das wohltemperierte Klavier van Bach uit zijn hoofd heeft gespeeld. Dat was flabbergasting. Hij is werkelijk een magistrale pianist.

Is het vliegtuig een plek waar je tot lezen komt?

TUYMANS: Ja, omdat het me meestal toch niet lukt om te slapen. Ik vind boeken belangrijk want ik heb te veel schrik dat Netflix daarvoor een soort substituut aan het worden is. Lange tijd heb ik non-fictie gelezen, maar ik ben opnieuw met romans begonnen. Fictie is heel belangrijk voor je geest. Bij mijn tentoonstelling in The Menil Collection in Houston, Texas vroegen de curators of ik iemand wilde uitnodigen, en ik heb Bret Easton Ellis gevraagd, de schrijver van American Psycho. Dan heb ik ineens alles gelezen wat die man geschreven heeft. Daarna ben ik met Raymond Chandler en Dashiell Hammett begonnen, zeg maar zijn voorlopers. Op die manier verbreed je je horizon.

Zijn er ook boeken die je herleest?

TUYMANS: Ja, een boek van Toergenjev dat ik vroeger heel goed vond, Aantekeningen van een jager. Ik vind hem verre van de beste Russische auteur, maar met dit boek heeft hij vanuit een soort onvermogen iets verbijsterends gerealiseerd. Hij beschrijft het leven van de lijfeigenen op het Russische landgoed van zijn familie, dat ongeveer even groot als België is. Hij bekijkt die mensen met lede ogen. Heel sterk. Jammer dat het zo’n onbekend boek van hem is.

KURT BLONDEEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content