Op StuBru (en DAB+) praat Roos Van Acker sinds begin dit jaar het ene Tijdloze-uur na het andere aan elkaar.
Dag Roos, alles goed met jou?
Roos Van Acker: Euh… Het gaat, dankjewel. (lacht)
Dat klinkt niet onverdeeld positief.
Van Acker: Neen, ik heb een beetje te veel werk, dat is alles. Ik vind het absoluut heel fijn om zowel ’s voormiddags als op de middag De Tijdloze te presenteren. En lesgeven doe ik ook heel graag – aan Thomas More in Mechelen help ik onder meer toekomstige radiopresentatoren op te leiden. Maar de combinatie is pittig. Misschien zal ik in de toekomst een keuze moeten maken. Alleen ben ik heel slecht in kiezen. In horoscopen geloof ik niet, maar het kan ermee te maken hebben dat ik een Weegschaal ben. (lacht)
Welke selectie heb je voor ons gemaakt?
Van Acker: Ik blijf nu wel in mijn muzikale wereld, maar een boek dat mij serieus is bijgebleven, is The Storyteller van Dave Grohl. Prachtig! Ik heb daarna ook nog eens het audioboek beluisterd, en dat kan ik óók iedereen aanbevelen. Het lijkt me zo’n sympathieke man als je hem hoort vertellen over alles wat hij heeft meegemaakt, die kraakpanden waar hij heeft verbleven, hoe hij vroeger heeft moeten krabben – daar schrok ik toch wel van. Wanneer hij dan begint over wat er met Kurt Cobain is gebeurd… Ik moet toegeven dat ik bijna een traantje heb gelaten. Het boek heeft dan weer de foto’s en die postkaartjes die hij naar zijn moeder heeft gestuurd. Ja, ik ben een nóg grotere fan geworden.
Veel mensen die weinig tijd hebben om te lezen, proberen dat net voor het slapengaan nog te doen.
Van Acker: Ik luister dan naar podcasts. Met het geluid stil genoeg om het nog net te horen, maar mij toch toe te laten erbij in slaap te vallen. Een beetje lawaai van lachende of pratende mensen, ik heb dat graag vlak voor ik naar dromenland afzak. Meestal hoor ik van een aflevering dus maar het eerste kwartier. (lacht) Ik luister graag naar Welcome to the AA, waarin Alex Agnew en Andries Beckers wekelijks een bekende gast uitnodigen. Ik ben net begonnen aan de aflevering met Urbanus, van wie ik als kind hele stukken van zijn platen uit het hoofd mee kon opzeggen. Dat heb ik ook nog met Hans Teeuwen, Theo Maassen, Herman Finkers of Koot & Bie. Voor er podcasts waren, legde ik thuis of in de auto op reis een cabaretvoorstelling op. En maar lachen onderweg, voor de zoveelste keer. (lacht)
Ben je erin geslaagd je voor het kleine of grote scherm neer te ploffen?
Van Acker: The Power of the Dog, o jaaa! Benedict Cumberbatch, wat een acteur! In die film speelt hij een ménselijke slechterik. Vaak hebben zij die het moeilijkst doen de meeste liefde nodig. Ik zou zijn personage graag eens vastpakken en knuffelen. (lacht) Op Apple TV+ volg ik nu de serie Severance, geregisseerd door Ben Stiller. Dan denk je aan een komedie, maar neen: zo bevreemdend en intrigerend! Gewoon zoals vroeger, één aflevering per week. Heel leuk: dan blijf je er altijd nog een beetje op knabbelen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
