Creatief Vlaanderen maakt de balans op van de voorbije maanden. Deze maand nog enkele keren te zien: de muziektheatervoorstelling Merlijn of het barre land van jongerenensemble Fabuleus, met muziek van Hydrogen Sea. Aan de telefoon: zangeres Birsen Uçar.
Fris eerst ons geheugen nog eens op, Birsen.
Birsen Uçar: Het gaat over koning Arthur en is gebaseerd op een toneelstuk van de Duitse schrijver Tankred Dorst, Merlin oder Das wüste Land. Met zijn Ronde Tafel zorgde de idealistische Arthur ervoor dat iedereen gelijk was, want niemand kon aan het hoofd zitten. In dezelfde zin gaan we met het stuk samen op zoek naar een mooiere wereld en toekomst, zonder ongelijkheid en oorlogstaal van politici. Zeker met jongeren is dat tof om te doen.
Je bent naar eigen zeggen een verwoed lezer.
Uçar: Wel, in onze living staan toch twee van die grote Expedit-kasten vol boeken. (lacht) In de warmte en de huiselijke geborgenheid van mijn eigen zetel dromen over andere oorden, dat doe ik wellicht liever dan die oorden zelf opzoeken. Momenteel ben ik The Handmaid’s Tale van Margaret Atwood aan het lezen. Daar is onlangs een serie van gemaakt die ik al heb gezien, en heel pakkend vond. In een postapocalyptische samenleving zijn de weinige nog vruchtbare vrouwen wandelende baarmoeders geworden die hun kinderen aan rijke families moeten afstaan. Als je weet dat vandaag in Amerika anticonceptie en de voorwaarden voor abortus worden teruggeschroefd, maakt dat het verhaal nog akeliger: plots is iets wat in de jaren tachtig is geschreven weer relevant.
Is er op je boekenplanken onlangs ook non-fictie bij gekomen?
Uçar: Ik lees tegenwoordig veel over kwantumfysica. Heel fascinerend! Jim Al-Khalili en Johnjoe McFadden hebben samen Life on the Edge geschreven, over kwantumbiologie, in feite een nieuwe wetenschap die men nog volop aan het ontdekken is. Vroeger dacht men dat die vreemde kwantumeffectjes zich niet konden voordoen binnen een warme cel, want voor fenomenen zoals verstrengeling of tunneling uit de kwantummechanica moet het al heel erg koud zijn. Het gaat dus eigenlijk over de vraag hoe het leven functioneert. Hoe alles werkt, hoe het universum in elkaar zit: dat boeit mij enorm. Van sterrenstelsels en planeten tot op microscopisch niveau.
Misschien moeten we het eens over jouw favoriete boekenwinkel hebben.
Uçar: In Heist-op-den-Berg is er een hele toffe, Het Voorwoord. Daarnaast is er een cafeetje dat De Living heet, waar we al eens hebben opgetreden. De boekenwinkel doet dienst als backstage. Heel fijn. Ik heb er toen een heel obscuur boekje meegenomen, The Tutu: Morals of the Fin de Siècle van Léon Genonceaux, waarvan de uitbater het tof vond dat ik het kocht. Maar ook een beetje jammer, omdat hij het zelf nog niet had gelezen. (lacht)
Liefde voor het vak! Om terug te komen op de huiselijke kring: floept daarin soms ook een scherm aan?
Uçar: Ja, we verslinden hier veel Netflix. De serie The OA bijvoorbeeld, die heeft me geraakt. Het gaat over een blind meisje dat, nadat ze zeven jaar vermist is geweest, opeens niet meer blind is. Heel mysterieus. Dan vertelt ze aan vijf andere mensen uit de buurt haar verhaal. Alleen is de vraag: spreekt ze wel de waarheid?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
