De tussenstand

© GFOlivier Bekaert

Komen de muren stilaan op u af? Tooi ze dan met prints van de nieuwe webshop Photocoöp – photocoop.eu. Onze huisfotograaf Wouter Van Vaerenbergh is een van de stichtende leden.

Fijn initiatief, ook al is het uit noodzaak geboren: de meeste fotografen zitten tegenwoordig kinkloppend thuis.

Wouter Van Vaerenbergh: Toen op 13 maart de coronamaatregelen van kracht werden, vielen meteen al mijn opdrachten weg. Sindsdien zit ik thuis, in mijn bubbel. Ik organiseer mijn archief, wandel door de stad of neem foto’s van mijn lief als ze aan het vapen is – misschien zit er een reeksje in. (lacht) Of ik hou me dus bezig met Photocoöp. Met acht fotografen bieden we een selectie van ons werk aan tegen een sterk verminderde prijs. Dat vervangt onze dagelijkse job niet, maar het is alleszins leuk om te merken dat mensen de weg naar ons platform hebben gevonden. Soms mailt iemand mij om iets over de achtergrond van een foto te vernemen. Die interesse en blijken van waardering boosten onze moraal.

De tussenstand
© GFOlivier Bekaert

Aangezien je al een fotograaf aan de lijn moet hebben om eens een fotoboektip te krijgen: laat je maar eens gaan, Wouter.

Van Vaerenbergh: Aha, ik heb best wat gekocht de afgelopen maanden. Zoals The Meeting van Nadav Kander, een overzicht van zijn portretten van de voorbije dertig jaar. Hij heeft zowat alle groten der aarde gefotografeerd: Barack Obama, prins Charles, Jodie Foster, Brad Pitt, veel muzikanten ook. In al die beelden zit, contradictorisch genoeg, een stille onrust. Frappant hoe hij die steeds weer weet te vatten bij die mensen. Fotografisch en technisch gezien is dit magistraal goed. Van sommige foto’s word je fysiek wat ongemakkelijk en dat heb je niet vaak bij fotografie. Meestal bekijk je een foto neutraal, maar Nadav Kander komt echt binnen.

De tussenstand
© GFOlivier Bekaert

De volgende die ik er hier even bij neem, is Family van de Japanner Masahisa Fukase, een van mijn favoriete fotografen. Hij is vooral bekend van Ravens, het verhaal van de echtscheiding van zijn tweede vrouw. Voor Family fotografeerde hij tussen 1971 en 1989 zijn eigen familie op een conventionele studiomanier. Maar ineens staat er bijvoorbeeld een naakte, vreemde vrouw bij. Of een kat. Of heeft iedereen een foto vast van de overleden opa. Dat is grappig maar ook menselijk, en het komt nooit geforceerd over.

De tussenstand
© GFOlivier Bekaert

Staat je nog een cutureel genoegen van vóór de lockdown bij?

Van Vaerenbergh: Ik ben in de cinema naar Queen & Slim gaan kijken, en dat was vree wijs. Het gaat over een Amerikaans zwart koppel dat op de vlucht slaat voor de politie nadat een van hen per ongeluk een agent heeft gedood. Zo krijg je een lange achtervolging waarin veel wordt gerefereerd aan de situatie van de Afro-Amerikaanse bevolking. Ik kreeg het gevoel dat ze door een derdewereldland aan het rijden waren. En om bij film te blijven: ik vind zombies de max. (lacht) Ik heb onlangs thuis Train to Busan gezien, een Zuid-Koreaanse film uit 2016. Heel clever en het gaat enorm vooruit. Voor mij zijn zombiefilms hetzelfde als de klassieke muziek waar ik nu hele dagen naar luister: ik hoef er niet bij na te denken.

De tussenstand
© GFOlivier Bekaert

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content