De tussenstand
Creatief Vlaanderen maakt de balans op van de voorbije maanden. Deze week gaat de ganzenveer naar toekomstig dichter des vaderlands Els Moors.
Want vanaf januari 2018 neem jij de fakkel over van Laurence Vielle, de huidige titelbekleedster. Jullie zijn net terug van een ronde van België, elk aan één kant van de taalgrens. Wat is er jou in la douce Wallonie opgevallen?
Els Moors: Dat de zwakkeren het zwaar te verduren krijgen. Net als in Brussel, waar ik woon. Maar ik moet zeggen dat ik overal warm ben onthaald, ook bij mensen thuis. Het verbaast me wel dat de Vlaamse solidariteit met Wallonië zo klein is. Het is ook moeilijk, want al die schandalen daar lokken natuurlijk een reactie uit. In elk geval maken Laurence en ik op basis van onze ronde nu een voorstelling. Zij is misschien eerder de literaire geschiedenis van Vlaanderen ingedoken, zelf kon ik in mijn tekst niet om de economische en sociale malaise in Wallonië heen.
Je hebt voor ons ook een lijstje gemaakt, waarvoor dank.
Moors: Under These Words, de documentaire van mijn goeie vriend Robin Vanbesien die onlangs in de Beursschouwburg in première is gegaan, moest daar zeker bij. Robin is ook beeldend kunstenaar en schilder, dus zijn vormbeheersing is sowieso sterk. Maar in de film toont hij heel helder zijn politieke engagement. Het gaat over het sociale stelsel dat de burgers van Athene hebben georganiseerd: apothekers, ziekenhuizen, voedselbedeling, ook voor de vluchtelingen, allemaal los van de Griekse staat, die niet meer functioneert door de crisis. Waanzinnig interessant en troostend, hoe dat gat wordt ingevuld door de mensen zelf.
Op het Kunstenfestivaldesarts in Brussel was je nogal enthousiast over Simple as ABC #2 van Thomas Bellinck.
Moors: Ja, dat is een spannende theatervoorstelling waarin taal heel belangrijk is. De ondertitel is Keep Calm & Validate, en dat zegt het allemaal. Het gaat over datamanagers die aan de grenzen van Europa moeten beslissen wat ze met vluchtelingen zullen doen. Met die managers heeft Bellinck gesprekken gehad. Hij bedient zich van het hysterische taalgebruik van iemand die gelooft dat hij het recht aan zijn kant heeft. De migratieproblematiek is natuurlijk niet iets waar ik mee lach, maar Bellinck heeft zijn tekst zo subtiel geschreven dat je er humor in ziet, en dat vond ik wel bevrijdend. Maar tegelijk is hij in zijn scèneopbouw, met onder meer een ronddraaiend podium, en gezongen teksten wel heel kritisch. Geweldig.
Je wilde ons ook nog Anti-Oedipus aanraden, een boek uit 1972 van de Fransen Gilles Deleuze en Félix Guattari.
Moors: Mijn persoonlijke ontdekking van het jaar. Ik lees heel vaak uit zelfstudie, meestal filosofie, als het ware om mijn werkomgeving breder te maken. Over Anti-Oedipus, het eerste deel in de reeks Kapitalisme en schizofrenie, had ik al zo veel gehoord dat ik het eindelijk zelf eens wilde lezen. Het fijne aan Deleuze is dat hij een heel belezen filosoof is. Niet alleen heeft hij veel over andere filosofen geschreven, hij heeft ook alles wat van belang is in de wereldliteratuur gelezen. Hij citeert voortdurend uit belangrijke romans. Dat maakt van Anti-Oedipus niet alleen een mooi naslagwerk op filosofisch, maar ook op literair gebied.
Kurt Blondeel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier