Naar aanleiding van de avant-premiere van ‘L’Enfant’ in het Paleis voor Schone Kunsten op 1 september geeft het Brusselse Filmmuseum nog de hele maand carte blanche aan Jean-Pierre en Luc Dardenne. Beide broertjes mochten een programma van dertig films samenstellen, samen goed voor een cinefiel parcours langs de meest diverse en soms zelfs ronduit verrassende inspiratiebronnen. In afwachting deden wij alvast hetzelfde, en polsten naar vijf opmerkelijke favorieten van de Dardennes.

DEKALOOG l KRZYSZTOF KIESLOWSKI 1988

Luc: Kieslowski heeft een enorme invloed op ons gehad, omdat hij een cineast is die als geen ander het geheim achter de dagdagelijkse werkelijkheid kan verfilmen. Hij ontbloot het verborgene, en dat is iets wat wij ook steeds proberen te doen. Dekaloog is daar allicht het beste en meest ontroerende voorbeeld van, al blijft zijn kortfilm Het Appartement mijn persoonlijke favoriet. Daarin toont hij verschillende personages die blijkbaar weinig met elkaar te maken hebben, maar op het einde ontdek je dat ze allemaal in hetzelfde, piepkleine appartementje hokken. Op tien minuten tijd krijg je een geweldig mooie metafoor voor de hele Poolse maatschappij voorgeschoteld: mensen die allemaal in hun eigen wereld lijken te wonen, in povere omstandigheden op, naast en boven elkaar.

A NOS AMOURS l MAURICE PIALAT 1982

Jean-Pierre: Eigenlijk zouden we alle films van Maurice Pialat willen opsommen, maar als we er eentje moeten uitpikken, laat het dan A nos Amours zijn. Het is een wondermooie film met Sandrine Bonnaire over een jong meisje dat verschillende vriendjes heeft gehad, maar nooit echt liefde heeft gekend, en ook nog eens in een moeilijke familie is opgegroeid. Pialat is een regisseur die er telkens weer in slaagt om het leven in al zijn diverse facetten te vatten. Het is geen cinema die wil imponeren of overbluffen, maar die recht naar het hart grijpt, en waar telkens een ongelofelijke integriteit en vitalisme van uitgaat.

TAXI DRIVER l MARTIN SCORSESE 1976

Jean-Pierre: Van zijn recentere films blijf ik Casino de beste vinden, bijna even goed als Mean Streets of Raging Bull. Toch steekt er bij Scorsese één film bovenuit: Taxi Driver, misschien wel de beste Amerikaanse film uit de jaren zeventig. Alles is grandioos: de vertolkingen van Robert de Niro, Harvey Keitel en Jodie Foster, die hypnotiserende soundtrack van Bernard Herrmann, het scenario en vooral de intens cinematografische manier waarop Scorsese je als kijker écht in de achterbuurten van New York dropt. Je ruikt de stank bijna, en toch gaat er zo’n onwereldse, bijna universele schoonheid van uit. Een film die aantrekt en afstoot tegelijkertijd.

CRASH l DAVID CRONENBERG 1995

Luc: Eigenlijk vind ik zijn vroege films ook wel leuk: zelfs al zijn het goedkope horrorfilmpjes, er steekt altijd een diepere emotionele kern in. Cronenberg kan je subtiel bij het nekvel grijpen en je meesleuren in een bizarre wereld vol donkere fantasmes. Ook al ben je gechoqueerd door wat je te zien krijgt, je blijft gewoon kijken, en je blijft je ook op de een of andere manier emotioneel bij de personages betrokken voelen – zelfs al zijn dat meestal behoorlijk enge mannetjes. Het is alsof je in trance bent, alsof je naar een verminkte mutant van jezelf zit te kijken. Dead Ringers vind ik fantastisch, maar zeker ook Crash. Cronenberg is zo duivels goed dat ik het op het einde van die film zelfs volkomen normaal vond dat mensen opgewonden raken van littekens en autowrakken. (lacht)

THE KILLING OF A CHINESE BOOKIE l JOHN CASSAVETES 1976

Luc: De manier waarop Cassavetes steeds het beste wist te halen uit zijn acteurs blijft me imponeren. Het is allemaal zo slim opgebouwd, zo juist qua toon, zo perfect qua ritme, en toch oogt het allemaal ongedwongen en spontaan. Mochten we weten hoe hij dat deed, dan zouden we ons op de set heel wat tijd en moeite kunnen besparen. Cassavetes was ook buitengewoon veelzijdig. Iedereen heeft het telkens weer over zijn sociale drama’s, maar hij kon ook grappig uit te hoek komen en spanning opbouwen. Die veelzijdigheid zie je misschien nog het best in Killing of a Chinese Bookie, een film over een verzopen stripclubeigenaar die een Chinees moet vermoorden om zijn schulden af te betalen.

Dave Mestdach

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content