De mensen boven ons

Eerste zin Ik kan niet beweren dat mijn jeugd normaal was voordat zij kwamen.

De geadopteerde Libby krijgt op haar verjaardag het bericht dat ze de enige erfgename is van een enorm huis in Chelsea, een van de duurste wijken in Londen. Vijfentwintig jaar geleden trof de politie haar in datzelfde huis aan: een baby van negen maanden, goed verzorgd, maar helemaal alleen, op de drie dode volwassenen in de keuken na. Dat zijn Libby’s ouders en een onbekende man. Zelfmoord door vergiftiging, luidde toen het verdict. Met de hulp van een journalist ontdekt Libby nu wat er aan die zelfmoord voorafging: haar welgestelde ouders leefden samen met haar broer Henry en zus Lucy een normaal leven tot haar moeder in de ban raakte van een zelfverklaarde goeroe, David. Door hem veranderde het huis in een sekteachtige gevangenis. Libby’s grootste vraag blijft echter wat er met haar zus en broer is gebeurd, die in het niets verdwenen lijken.

Lisa Jewell laat in haar verhaal drie vertellers aan het woord: Libby, Henry en Lucy. Via hun versie van de feiten probeert ze tot de kern van het drama door te dringen. Toch voel je dat Jewell nooit goed grip krijgt op het waarom. Zo heb je er op het einde nog altijd het raden naar waarom Libby’s moeder zo makkelijk het lot van haar gezin in de handen van David legde. Ook met de rol die Henry in het verhaal speelt, loopt het een beetje mank. De mensen boven ons is een vlotte thriller met een veelbelovende plot, maar maakt zijn beloftes niet helemaal waar.

De mensen boven ons **

Lisa Jewell, Boekerij (oorspronkelijke titel: The Family Upstairs), 368 blz., ? 17,99.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content