DE FAMILIE KLUGER

JACQUES BREL en BOBBEJAAN SCHOEPEN, twee petits Belges die het ver geschopt hebben, dankzij Jacques Kluger. © ©BOBBEJAAN SCHOEPEN ARCHIVE

Maandag 15/9, 20.40 – Canvas

Hoe de muzikaalste der Belgen eeuwige buitenbeentjes, plantrekkers en dwarsliggertjes zijn, en hoe ze daar soms haast en stoemelings en ondanks zichzelf ook over de landsgrenzen potten mee breken, het lijkt de rode draad door veel van de verhalen die in de Canvas-reeks Belpop aan bod komen. De eerste aflevering van het nieuwe seizoen wijdden de makers aan de groeipijnen van Hooverphonic, en hoe die groep – zich onderweg steeds opnieuw aan dezelfde steen stotend – tot haar eigen ontsteltenis een internationale carrière voor zich zag opdoemen. Het hoofdstuk vaderlandse popgeschiedenis waar Belpop deze week een dikke laag stof van afveegt, is andere koek. Het traject van de familie Kluger is er een van ongebreidelde ambitie en zakentalent, gecombineerd met pure passie voor de vijfde kunst.

Zelf beheerste pater familias Jacques Kluger geen enkel muziekinstrument, een handicap die de Antwerpenaar van Joodse origine niet belette om eind jaren dertig in België furore te maken met jazzorkesten als Jacques Kluger and his Pintonians en Jack Kluger and his Swing Orchestra. Enkel een ware entrepreneur die dat voor elkaar krijgt. Na de Tweede Wereldoorlog stichten Kluger (die in 1941 enige tijd achter de tralies doorbrengt, betrapt op luisteren naar de verboden BBC Radio) en zijn zakenpartner Felix Faecq in Brussel een nachtclub (met de geallieerden in het achterhoofd Victory Club gedoopt), een platenlabel (Victory Records) en de uitgeverij International Music Company, die zich toelegt op auteursrechten. Het is het begin van een muziekimperium met tentakels over heel Europa en Amerika.

In 1947 ontdekt Kluger een zingende cowboy uit Turnhout die zich Bobbejaan Schoepen laat noemen. Nog voor het begrip popmuziek in de jaren vijftig ingeburgerd raakt, bespeelt de selfmade man virtuoos het lokale concertcircuit en de nationale radiostations. Schoepens carrière neemt een gigantisch hoge vlucht, tot ver in alle vier de windstreken. Kluger mag zich ook de eerste vertegenwoordiger noemen van het legendarische Mercury Records, en via International Music Company leert hij de Belgen de muziek van Roy Orbison, The Everly Brothers en Charles Aznavour kennen. Omgekeerd introduceert Kluger een jonge, charismatische zanger uit het Brusselse bij een kennis in de Franse muziekindustrie. Zijn naam is Jacques Brel, de rest is geschiedenis. Louis Neefs, La Esterella, Will Tura, The Cousins met Kili Watch, Toots Tielemans, The Chakachas: allemaal kruisen ze op weg naar de doorbraak het pad van Jacques Kluger. Wanneer hij in 1963, op 51-jarige leeftijd, na een slepende ziekte overlijdt, is de opvolging verzekerd: zonen Roland en Jean Kluger nemen de fakkel over, en houden die brandende van de jaren zeventig tot in het huidige tijdsgewricht.

‘An important man in the Belgian music industry’, noteerde het magazine Billboard in 1963 in zijn in memoriam over vader Jacques Kluger. Dat noemen wij dus een understatement.

JONAS BOEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content