Volkstoneel in primetime en miskend talent à go-go, maar ook genietbare snelcultuur en topreportages en -docu’s: acht nieuwe programma’s van eigen bodem gewikt en gewogen. What not to watch, en wat wél.

Belga Sport

Maandag, 20.50 – Canvas

‘Ik heb er toch tien miljoen oude Belgische franken aan verloren. Maar de drang om te winnen, was gewoon te groot.’ De bekentenis van José De Cauwer op het einde van de Belga Sport-documentaire over de Belgische wielerploeg ADR loog er niet om. De wielercoach had zowat alle rekeningen van zijn team voorgeschoten, om op het einde van de rit te ontdekken dat de kas van ADR leeg was, en hij dus naar zijn geld kon fluiten. En zo ging deze schitterende reportage zowel over triomf – de wonderbaarlijke opstanding van Greg Lemond en zijn legendarische tourzege in 1989 – als over ellende, en vooral over hoe die twee in de sport uiterst dicht bij elkaar kunnen liggen. De ADR-documentaire was tot nog toe het pronkstuk van Belga Sport, maar ook de andere afleveringen over halfvergeten sportgoden als Swat Van der Elst, Jacky Ickx of Ivo Van Damme waren zonder uitzondering sterk. Echt wereldschokkende dingen vallen er niet te rapen tijdens de uitzendingen, behalve dan dat rust, terughoudendheid en vakmanschap meestal de beste tv opleveren – een feit dat vandaag al te vaak wordt vergeten.

GodzijDank

Vrijdag, 21.50 – VTM

Enkele maanden geleden zei VTM-baas Jan Segers in enkele interviews dat zijn zender voortaan niet meer de concurrentie zou aangaan met de openbare omroep, maar de blik zou richten op zijn ‘natuurlijke vijanden’, de andere commerciëlen. Die anderen bevinden zich blijkbaar in Italië, want de programma’s waarmee hij daarna heeft uitgepakt, verwacht je eigenlijk eerder op een pretzender van Berlusconi dan hier in Vlaanderen. Wat moet een mens bijvoorbeeld met GodzijDank, een improvisatieprogramma waarin enkele BV’s onvoorbereid in een scène worden gedropt en zich daar met behulp van een paar opgeplakte tieten en alle trucjes uit het grote handboek van het volkstoneel een weg moeten banen? En wie heeft er ooit beslist dat Rani De Coninck, Evi Hanssen of Filip Meirhaeghe komisch talent hebben? Je kunt alleen maar hopen dat de Grote Baas hierboven er een van de volgende weken genoeg van krijgt dat Zijn naam wordt misbruikt, en eigenhandig komt ingrijpen. Dát zou goede televisie zijn.

De Film van Mijn Leven

Dinsdag, 20.50 – Canvas

Als documentaire is De Film van Mijn Leven zowat de antipode van Belga Sport. Terwijl de makers van Belga Sport zorgvuldig uit beeld blijven – je hoort ze zelfs maar zelden een vraag stellen – draait De Film van Mijn Leven evenveel om fotografe Lieve Blancquaert als om de personen die zij gaat bezoeken. Blancquaert heeft uit het VRT-archief een pak documentaires gekozen die haar aanspraken, en in de reeks trekt ze op pad om de personages opnieuw voor haar lens te halen. In haar zog krijgt ze een cameraploeg mee, die tegelijk vastlegt hoe het de mensen van toen is vergaan én hoe Blancquaert zelf reageert op de ontmoetingen. Dat een reeks met zo’n doorwrochte formule toch ontroerend kan zijn, is vooral te danken aan de complexloze manier waarop de fotografe haar gasten benadert. Al keert de persoonlijke aanpak zich soms ook tegen het programma. In de uitzending rond Sven Bocklandt, die in Los Angeles onderzoek doet naar het homogen, was Blancquaert zo gefascineerd door het gespierde lichaam van de man, dat ze er de hele uitzending lang over bleef doorbomen.

Mooi Bloot

Woensdag, 21.45 – VTM

Ik ben een fan van What Not To Wear, de Britse reeks waarin twee kledingstylisten vrouwen tips (én veel geld) geven om een garderobe samen te stellen waarmee ze opnieuw buiten durven te komen. En om die reden ben ik allesbehalve een fan van Mooi Bloot, ook al is het uitgangspunt krék hetzelfde: vrouwen zonder plastische chirurgie maar met een paar eenvoudige raadgevingen weer wat zelfvertrouwen geven. Terwijl What Not To Wear de nadruk legt op de vrouwen zelf, hun achtergrond en hun foute visie op hun eigen lichaam, lijkt Mooi Bloot gewoon een reclamevehikel voor kledingproducenten, zalfjesmakers en bedenkers van allerlei schoonheidstherapieën. Het product placement tiert welig, er zit een segment in waar ‘specialistes’ de nieuwste behandelingen mogen aanprijzen en elke week worden de laatste modetrends belicht, compleet met beelden van op de catwalk. Kan iemand mij eens uitleggen wat zoiets doet in een programma dat zogenaamd een realistischer beeld van het vrouwenlichaam wil uitdragen?

Lux XL

Vrijdag, 21.40 – Canvas

Lux XL gaat vooruit, dat is het minste wat je kunt zeggen. De makers willen blijkbaar te allen prijze het tempo in het programma houden, wellicht vanuit de veronderstelling dat cultuur alleen maar kan op televisie als het snel gaat. Maar als je zag hoe die arme Jan Hoet door Luc Janssen de hele loft door werd gesleurd om bij achtereenvolgens een filmfragment, een kunstkalender, een optreden en een boek een paar woordjes commentaar te geven, begon je te denken dat minder nog altijd meer is. Vergelijk maar eens met Radio1-programma Het Beste Moet Nog Komen, waar je niet alleen de culturele voorkeuren van de gast beter leert kennen, maar ook de gast zelf. Lux XL blijft echter met voorsprong het beste cultuurprogramma dat de afgelopen jaren op de Vlaamse tv te zien was. Al vertaalt dat zich niet in de kijkcijfers, want die zijn ondertussen gezakt naar het niveau van De Leeuw van Vlaanderen. Ofwel heeft Lux XL ervoor gezorgd dat iedereen op vrijdagavond richting musea en culturele centra trekt, dat kan natuurlijk ook.

De Foute Quiz

Zaterdag, 21.20 – VTM

Rond muziek en zelfs foute muziek zijn schitterende programma’s te maken, denk maar aan het Nederlandse Popquiz à Go-Go of het Britse Never Mind The Buzzcocks. Maar daarin probeert de presentator natuurlijk geen liedjes te gorgelen, en komt er ook geen swingende oma langs die met een koptelefoon op haar hoofd een karaokenummertje brengt. Nochtans is het totale gebrek aan niveau niet het grootste euvel in De Foute Quiz (hoewel: hoe fout ben je bezig als je een quiz maakt rond foute muziek, en de songfragmenten die je laat horen en zien eigenlijk pakken meer klasse hebben dan de rest?), maar de opgeklopte sfeer, het waanzinnige aantal decibels dat geproduceerd wordt om te verhelen dat het programma eigenlijk niets om het lijf heeft. De grootste lawaaimakers is – vanzelfsprekend – Sergio, een man die zelfs een misthoorn tot enige bescheidenheid kan bewegen. Maar ook al staat hij de hele quiz lang te roepen en te knipogen alsof de wereld vergaat, toch kan hij niet verbergen dat er één ding is wat hij absoluut niet kan: presenteren.

Supertalent in Vlaanderen

Donderdag, 20.30 – VT4

Hoewel de titel anders laat vermoeden, ligt de lat bij Supertalent in Vlaanderen niet echt hoog. Iedereen die ‘iets’ kan, of denkt het te kunnen, mocht dat in de afgelopen weken op het scherm laten zien. Het resultaat was een voorspelbare parade van gesjeesde charmezangers, balvirtuozen, Elvisimitators en de alom gevreesde djembéspelers – kortom, elkeen die nooit een echt vak heeft willen leren. Je krijgt als kijker heel snel het gevoel dat je gevangen zit in een biertent op een lokale kermis, waar de zonen en dochters van de plaatselijke middenstand hun kunstjes mogen laten zien. En van de nietszeggende gesprekjes die Ann Van Elsen achter de coulissen voert met de kandidaten, word je ook niet bepaald vrolijker. In de eerste aflevering vroeg ze aan een tienjarig balletdanseresje dat naar de volgende ronde mocht, tot drie keer toe of haar moeder trots zou zijn, en toen het kindje daar eindelijk bevestigend op antwoordde, ging Van Elsen nog even verder met ‘Heel trots, denk je?’. Ik vroeg me af hoe trots haar moeder op dat moment was.

De Huisdokter

Dinsdag, 21.35 – VijfTV

Het kan een beetje vreemd klinken nu Temptation Island weer loopt, maar de meest gênante tv-beelden van de afgelopen weken komen uit De Huisdokter. In dat programma trekt Peter Van Asbroeck samen met een styliste naar huizen die te koop staan en maar niet van de markt af geraken, om het interieur weer een beetje bij de tijd te brengen. Vooraleer het duo aan het werk gaat, moeten de eigenaars eerst enkele beelden bekijken van potentiële kopers die rondlopen in het huis en hun ongezouten mening geven over wat ze zien. En het is blijkbaar minder pijnlijk om een onbekende met je vriendin te zien vogelen op een exotisch eiland, dan om een onbekende in je keuken te horen lachen met de bruine tegeltjes aan de muur. Afgezien van die paar minuten is De Huisdokter natuurlijk een verbouwingsprogramma waarvan we er de afgelopen maanden al veel te veel hebben gezien, met een ploeg noeste werkers die met behulp van een paar potten magische sneldrogende verf en vijf MDF-platen een interieur een volledig nieuwe look geven.

Door Stefaan Werbrouck