Na meer dan een jaar afwezigheid is Tom Lenaerts terug op post als presentator van ‘De Pappenheimers’ (zo, 19.55 – één). Omdat de reden van zijn retraite, ‘De Parelvissers’, uiteindelijk om wraak bleek te draaien, vroegen we ons af: hoe vatbaar is Lenaerts zelf voor de hoofdzonde gramschap?

Een scène die regelrecht uit ‘De Parelvissers’ had kunnen komen: je beste vriend heeft iets met je vrouw. Hoe hoop je te reageren?

Da’s zoiets waarvoor je wel zevenhonderd scenario’s kan bedenken, maar het juiste antwoord kan je echt niet geven. Ik zou alleszins diep ontgoocheld zijn. Maar ze allebei om zeep helpen zie ik me toch niet doen. Je haalt daar De Parelvissers aan, maar ik ben voor dergelijke scènes niet bij mezelf te rade gegaan om te bedenken hoe mijn personages zouden reageren. Nee, je probeert in hun hoofd te kijken en dat is net boeiend omdat er andere gedachten in omgaan dan in het jouwe.

Als iemand je zwaar onder vuur heeft genomen, onthoud je dan zijn naam om later terug te slaan?

Van iemand die ik respecteer, zal ik eender welke kritiek aanhoren. En als iemand van wie ik geen te hoge pet opheb mij aanvalt, dan neem ik gewoon een borrel om het zo snel mogelijk te vergeten. Waar ik met De Parelvissers het meest mee zat was niet de kritiek, maar het feit dat een deel van de kijkers een ander einde had verwacht. Ik zat met het gevoel dat ik iets fout verteld had. Ze zeggen ook altijd dat we bewust een hype rond De Parelvissers hebben gecreëerd, maar dat was niet zo. Toen iedereen op zoek ging naar aanwijzingen wou ik roepen: ‘Nee, nee, er zijn helemaal geen aanwijzingen!’ Ik wou gewoon een menselijk verhaal vertellen, geen spelletje spelen.

Stel dat je stiekem en ongestraft wraak op iemand kan nemen, wat is dan het ergste dat je kan bedenken?

Wat een geluk dat ik zulke sterke zelfcensuur heb, haha. Sorry, ik zie mezelf niet vlug in de koffie rochelen of plassen, laat staan dat ik op mijn knieën ga zitten om iemands banden plat te steken. Trouwens, als je op iemand wraak wil nemen, is op je knieën zitten toch het laatste wat je wil doen?

Merk je, als één van de grote namen bij Woestijnvis, dat mensen soms geïntimideerd zijn door je macht?

Heel af en toe krijg ik dat wel eens te horen en dan ben ik altijd geweldig verbaasd. Ik zie er ook echt het nut niet van in om als boeman bekend te staan. Ik zal eerder proberen de dingen te bekijken door de ogen van de ander, maar ik ben dan ook nogal bedreven in de kunst van het herkaderen.

Zou je achter de doodstaf kunnen staan?

Zot, nooit! Ik vind de doodstraf totaal onaanvaardbaar. Ook in het geval van Saddam Hoessein. De reactie van Tony Blair vond ik echt onwaarschijnlijk. Hij begon met te zeggen dat hij het voltrekken van de doodstaf verkeerd vond, maar in zijn tweede zin had hij het meteen over alle slachtoffers die Saddam gemaakt had. Alsof het één met het ander te maken had! Nee, ik vind de doodstraf gruwelijk, al surf ik ook wel meteen naar YouTube om de beelden van de executie te bekijken.

Met een score van slechts 16 procent kan je wel zeggen dat gramschap jou vreemd is. Je zou eerder onverschillig reageren dan wraakzuchtig.

Ik denk, in alle eerlijkheid, dat ik helemaal niet wraakzuchtig ben. Het is ook een van de slechtste drijfveren die ik mij kan inbeelden. De Parelvissers gaat net over de tragiek van wraak. Het is toch triest vast te stellen wat je er allemaal mee kan aanrichten, en allemaal zo zinloos. Trouwens, wraak nemen is ook zo tijdrovend. Ik heb al zo weinig tijd dat ik die liever besteed aan iets wat ik graag doe. Wraak is iets voor mensen met te veel tijd, die bijvoorbeeld dit soort tests kunnen bedenken. (lacht)

Door Hans Van Goethem