Het worden weer lange en hete nachten in de Gentse Vooruit tijdens 10 Days Off (13-23/7). En dat laatste zeker wanneer Stijn ten dans speelt. Wij trachten de seksjunkie zijn verleidingstrucs te ontfutselen.

Als je het publiek meekrijgt bij een optreden, voel je je dan machtig?

Ik voel me zeker niet verheven boven het publiek, want een geslaagd optreden is evenveel hun verdienste. Ik speel wel graag met interactie. Als een meisje roept ‘We love you, Stijn!’, dan zal ik daar zeker op inpikken. Al komen er wel eens dingen uit het publiek die me toch even uit mijn lood slaan. Een onderbroek met mijn naam in geborduurd bijvoorbeeld: dat iemand daarvoor de moeite heeft gedaan. Naast het podium ben ik veel minder rock-‘n-roll en zal ik die dingen nooit aanmoedigen, integendeel. Handtekeningen op borsten en billen weiger ik bijvoorbeeld. Mocht ik een dochter hebben van vijftien, zestien jaar, ik zou er als vader ook niet mee kunnen lachen.

Je laat je oog vallen op het lief van je beste vriend. Ga je achter zijn rug of charmeer je je hun relatie binnen?

Man! Geen van beide. Het is me gelukkig nog nooit overkomen dat ik verliefd werd op het lief van een beste vriend. En onder mannen is er toch die ongeschreven regel dat je dat niet doet? Hoewel ik sinds jaar en dag onderstreep dat ik al lang een vaste vriendin heb, is er af en toe wel een vrouwelijke fan die haar kans waagt. Dan negeren ze Joke ostentatief en proberen ze mij op te vrijen. Waardoor ze bij mij natuurlijk nog vlugger hebben afgedaan (lacht).

Kunnen we je plezieren met een romantische film à la ‘Jerry McGuire’?

Ik heb niets tegen romantische films, het is zelfs moeilijk een favoriet te kiezen. Mogen het er twee zijn? Les parapluies de Cherbourg, een musical met Catherine Deneuve, en, als ik met pijn in het hart Les amants du Pont-Neuf laat vallen, Mauvais sang met een nog jonge Juliette Binoche. Hartverscheurend mooie films over oneindige liefde die gedoemd is om te mislukken. Maar Jerry McGuire, nee bedankt. Die applausscène op zijn kantoor alleen al. Je weet wel: iemand begint dramatisch te klappen, de rest volgt en daar zijn de strijkers. Gruwelijk.

Vinden mensen jou wel eens te veel ‘in your face’ op het podium?

Ik weet dat er mensen zijn die daarom de pest aan mij hebben, en omdat ik arrogant en zelfzeker overkom op het podium, en omdat mijn kleding extravagant is. Da’s allemaal part of the show. Al kan ik die reactie begrijpen: ik stel mij ook wel eens vragen bij het imago van andere artiesten, maar wat dan nog? Mag er wat diversiteit zijn? Die verschillen maken het net interessant.

Volgens onze computer ben je een verleider ‘au naturel’: je slaagt erin mensen zich weer kind te doen voelen.

Ik voel me helemaal geen verleider, maar dat van je weer kind voelen klopt wel. De dingen zo eenvoudig mogelijk maken, dat de mensen het bij een optreden leuk vinden om alles even te kunnen vergeten, dat is mijn stijl. Weet je wat ik ook tof vind? Dat mijn muziek zo gemakkelijk in de oren ligt dat mensen mij achteraf wel eens komen vertellen dat ze door een optreden van mij zelf muziek zijn gaan maken. Ik zal ook nooit geheimzinnig doen als iemand mij vraagt hoe ik een bepaald nummer gemaakt heb. Ik zou die technische informatie zelfs graag in het cd-boekje gieten, maar dat komt al vlug pocherig over.

Door Hans Van Goethem

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content