Ilse Van Hoecke heeft zich voorgenomen om mensen van hun grootste angsten te verlossen in ‘Viva Victoria’ (Eén, ma. 21.20u). Dat vergt uiteraard vertrouwen. Zou het helpen als je Van Hoecke vlug als een vriendin kan beschouwen?

Wat als iemand iets beschamends overkomt: doen alsof er niets aan de hand is of weglachen met een grapje?

Een grapje werkt altijd. En dat doe ik dan op een manier dat de ander weet dat ik hem of haar zeker niet uitlach. Als ik zelf struikel, bijvoorbeeld, zal ik er nog een schepje bovenop doen. Zoiets overkomt iederéén vroeg of laat. Hoe sneller je erom lacht, hoe sneller het voorbij is. Ik geef ook cursussen improvisatietechnieken aan jongeren. Op een stil moment liet iemand eens een ongelooflijk harde scheet. ‘Is er nog iemand die iets kwijt moet?’, doorbrak ik meteen de nieuwe stilte, en na een lachbui konden we weer verder.

Maak jij het na een conflict weer goed of is het over en uit?

Dat hangt ervan af hoe hecht de vriendschap is. Ik ben geen ’telefoneerder’, maar goede vrienden kunnen mij dag en nacht bellen. Conflicten met hen probeer ik dan ook zo vlug mogelijk op te lossen. In andere gevallen komt het soms wel van pas om mensen wat op afstand te houden. Het zal wel door mijn tv-bekendheid komen, maar sommige mensen proberen zich als vriend op te dringen. Bij een uitnodiging voor een huwelijk van oud-klasgenoten die ik al jaren niet meer gezien heb, of voor reünies met mensen van wie ik mij afvraag of ik ze ooit wel gekend heb, voel ik me toch wat ongemakkelijk.

Zeg je het als iemand iets afschuwelijks draagt, of geef je de volgende keer iets smaakvols cadeau?

Tegen een vriend zeg je dat toch gewoon op een vriendelijke manier. Ik let natuurlijk wel op kleding, het maakt deel uit van mijn job. Op tv moet je er toch wel mooi gekleed uitzien. Ik hou van vrij eenvoudige kledij, al hangt mijn voorkeur van de periode af. In de zomer mag er een fel kleurtje tussenzitten, anders hou ik het liever sober. En ik vind dat je als vrouw best je vrouwelijkheid mag accenturen, zonder overdrijven. Soms begrijp ik de mode wel niet. Neem nu die platte ballerinaschoentjes afgelopen zomer, daar doe ik dan ook niet aan mee.

Iemand beschuldigt jouw vriend van iets ernstigs, neem je het voor hem of haar op of hou je je gedeisd?

Dat laatste vind ik een vreselijke houding. Oké, ik ga me ook niet mengen in een straatgevecht in Brussel, maar in andere gevallen doe ik het absoluut wel. Ik vind het heel erg dat sommige mensen meteen ‘weg zijn’ als er iets gebeurt. Je kan het toch niet maken om gewoon de andere kant op te kijken? Ooit heb ik eens moeten werken met een man die door te brullen alles gedaan dacht te krijgen, de hele ploeg leed eronder. Ik ben er niet op ingegaan, maar aan het eind van de dag heb ik hem gezegd: ‘Morgen pak je het anders aan, zo niet ga jij of ik’. Op zo’n moment moet je je verantwoordelijkheid nemen. Er werd de volgende dag al véél minder gebruld. (glimlacht)

Volgens onze berekening beschouwen mensen jou vrij vlug als een vriend. In hun ogen sta je immers garant voor plezier.

Er is toch niets plezanters dan dat de mensen zich geamuseerd hebben? Je kan ook pas goed functioneren als je het naar je zin hebt. Dat geldt in elk geval toch voor mij. Ik probeer nog enkel opdrachten aan te nemen waar ik echt achter kan staan. Anders zie je aan mij dat het niet werkt. Desnoods hou ik het op één programma per jaar, zoals nu Viva Victoria. Hierin moet ik echt het vertrouwen van de mensen zien te winnen. Als sommigen mij nadien nog e-mailen over hoe ze meer en meer over hun fobie geraken, voelt dat toch wel goed.

Hoe makkelijk wordt u iemands beste vriend? Ga het na op www.blogthings.com/whatmakesyouagoodfriendquiz

Door Hans Van Goethem

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content