Correcties en rechtzettingen

Een vermoedelijke houtsculptuur van Jan De Cock.

Wat een jaar was dat weer, zeg. 2016 bracht ons Donald Trump, een nieuwe plaat van Kanye West en elke week een aflevering van Extra time, waarin Wesley Sonck ook dit jaar weer hardnekkig ‘schoren’ bleef zeggen in plaats van scoren. Maar bovenal was 2016 een jaar waarin u met veel vragen zat, vragen die ik hier afdoende heb proberen te beantwoorden. In eer en geweten, en met inachtneming van alleen de allerhoogste journalistieke en deontologische normen. Maar niemand is onfeilbaar. Ook de eindredacteur van Knack Focus niet. En dus slopen er al eens typfouten in deze rubriek, of incongruente zinnen die nergens op slaan. Kan gebeuren. De boeken van Kristien Hemmerechts staan er vol van. Problematischer wordt het als zulke onzorgvuldigheden escaleren tot feitelijke onjuistheden die sommige betrokkenen als storend – ja, soms zelfs belédigend – ervaren. Daar komen niet zelden klachtenmails van, rechten van antwoord of – in het geval van één staatssecretaris – eindeloze beroepsprocedures ‘omdat die wereldvreemde rechters hem niet van de eerste keer gelijk willen geven’. Enfin, allemaal verzuchtingen waar we doorheen dat almaar voortrazende jaar niet bij konden stilstaan. Maar aan de vooravond van Kerstmis, nu alles en iedereen wordt ondergedompeld in een minnelijke sfeer van mededogen en vergiffenis, neem ik graag de kans om de meest flagrante fouten van het afgelopen jaar alsnog recht te zetten.

>> In de Knack Focus van 24 februari heb ik mogelijk een beetje lacherig gedaan over de wanhoopskreet van kunstenaar Jan De Cock, die vindt dat hij en zijn vezelplaten te weinig aandacht krijgen in de Vlaamse media. Negen kansen op de tien denkt u nu: Jan De Wie? Wel: wat u zegt. Een snelle blik in het kranten-en-tijdschriftenarchief leert dat zijn naam sindsdien niet één keer meer vermeld is in de Vlaamse media. Mea culpa dus, Jan. Je hebt duidelijk een punt.

>> In maart schreef ik op deze plaats dat de Amerikawatcher van Het journaal niets liever doet dan zijn ego te strelen. Uiteraard bedoelde ik: ‘zijn eega strelen.’ Excuus voor de zetfout.

>> Kleine rechtzetting van wat hierboven staat. Jan De Cock heeft wel degelijk nog één keer de kranten gehaald, in mei van dit jaar. Toen kreeg hij van de Vlaamse Gemeenschapscommissie 500.000 euro voor zijn Brussels Art Institute. Maar een half miljoen subsidies is nog niet hetzelfde als media-aandacht, natuurlijk.

>> Op 18 september parafraseerde ik Brussels mobiliteitsminister Pascal Smet, die op autoloze zondag iedereen uitnodigde in zijn bevredigingstunnel. Dat moest zijn: Bevrijdingstunnel. Sorry.

>> Amper twee weken geleden noteerde ik vanaf de publiekstribunes van De slimste mens dat Ruben Van Gucht na de smadelijke nederlaag in zijn eerste aflevering de kleedkamer van Videohouse kort en klein sloeg met zijn föhn. Klopt niets van. Navraag leert dat het een stijltang was. Mijn fout.

>> Vorige week nog merkte ik op dat Bartel Van Riet in het Vier-programma Ons eerste huis altijd met zijn kloten buiten staat. Uiteraard moest dat ‘blote kuiten’ zijn. Pardon.

>> Tot slot alsnog mijn oprechte excuses aan vezelplaatkunstenaar Jan De Cock omdat er op deze pagina enkele keren een verkeerde foto van hem is afgedrukt. Onze fotoredacteur heeft hem achtereenvolgens verward met zijn broer Gerrit De Cock, inspecteur De Cock en MNM-presentator Tom De Cock. Sorry, het zal nooit meer gebeuren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content