DE VERDWENEN CHE – Deze veertig jaar oude biografie van Che Guevara is haast even mythisch als de man zelf – met dank aan de Argentijnse junta.

Alberto Breccia, Enrique Breccia & Hector Oesterheld

Silvester, 95 blz., euro 19,95

Vlak na de moord op Ernesto ‘Che’ Guevara vroeg een Argentijns uitgever aan schrijver Hector Oesterheld en tekenaarsduo vader Alberto en zoon Enrique Breccia een stripbiografie van de verzetsheld te maken voor een reeks over bekende Argentijnen. Nog sterk onder de indruk van de gebeurtenissen gaf het driemanschap die strijdbare bio vorm in twee parallel vertelde stukken: de laatste dagen van Che tijdens zijn fatale rebellie in Bolivia door Enrique en een compleet levensverhaal in vogelvlucht met een flink deel over zijn strijd aan de zijde van Fidel Castro door Alberto.

Net zoals hun onderwerp waren Hector Oesterheld en Alberto Breccia toen al stevig op weg om legendes te worden. Samen hadden ze enkele grensverleggende strips gemaakt, zoals Mort Cinder. Breccia was de leermeester voor een hele generatie stripauteurs, onder wie schoon volk als José Muñoz en Hugo Pratt. Hij werd voornamelijk bewonderd om de trefzekerheid en de geïnspireerde vernieuwingen van zijn zwart-wittekeningen. De biografie Vida del Che kwam in 1968 uit, amper een jaar na de dood van Che, en werd in Argentinië een onmiddellijke hit. Enkele jaren later greep een militaire junta de macht in Argentinië. De Breccia’s en Oesterheld werden bedreigd, de originele tekeningen van Che werden vernietigd. In 1977 verdween Hector Oesterheld spoorloos, wellicht vermoord door het leger omdat hij actief was in het verzet. Che verscheen pas opnieuw op het striptoneel in het begin van de jaren 2000, toen een gereconstrueerde uitgave op basis van enkele bewaarde exemplaren werd uitgebracht.

Het uitzonderlijke verhaal achter de strip zou al voldoende nieuwsgierigheid moeten opwekken om u deze eerste vertaling in het Nederlands aan te schaffen. Ondanks de ouderdom van het boek en zijn turbulente overlevering is Che niet alleen boeiend voor linkse nostalgici of striphistorici. De teksten van Oesterheld kunnen na al die tijd wat te zwaar op de hand zijn en hier en daar onduidelijk aandoen, maar de donkere zwart-witstijlen van zowel vader als zoon Breccia hebben na al die tijd weinig aan expressieve kracht ingeboet.

GERT MEESTERS