Francis Ford Coppola mag dan een filmpauze van 10 jaar hebben ingelast, lui kan je hem bezwaarlijk noemen. De cineast is ook studiobaas, wijnboer en – jawel – pastasausfabrikant.

Coppola de family man

De stamboom van de familie Coppola leest als een duizelingwekkende Who’s Who in Hollywood. Vader Carmine, een bekende fluitist, componeerde de score voor verschillende films van zijn zoon. Zus Talia Shire maakte naam als Rocky Balboa’s wederhelft Adrian. Francis leerde zijn echtgenote Eleanor kennen als de ‘set decorator’ van Dementia 13. Later zou haar footage van de rampzalige Apocalypse Now-shoot dienen als basismateriaal voor de ontluisterende documentaire Hearts of Darkness. Neven Nicolas Cage en Jason Schwartzman zijn niet van het witte doek weg te slaan. En ook Francis’ eigen kroost boert goed. Dochter Sofia leverde met The Virgin Suicides, Lost in Translation en Marie Antoinette drie verdomd eigenzinnige films af. Zoon Roman staat hoog aangeschreven als video- en reclameregisseur en doet het second unit-werk voor de films van zijn vader en zus. Oudste zoon Gian-Carlo, die ook meermaals met zijn vader samenwerkte, kwam in 1996 om bij een bootongeval. Of dacht u dat alleen de familie Corleone tragedies te verwerken had?

Coppola de ondernemer

In 1975 kocht Coppola de voormalige wijngaard van de Finse zeekapitein Gustave Niebaum in de Californische Nappa Valley. Zijn eerste eigen wijnsoort, de bordeauxachtige Rubicon, bracht hij in 1978 op de markt. 20 jaar later investeerde hij al zijn geld in de restauratie van het reusachtige Rubiconlandgoed. Het chateau werd hersteld, de wijnstokken vervangen en de toeristencentra opgepoetst. Daar hield het entrepreneurschap van de cineast echter niet op. In 1994 kocht hij samen met filmcollega’s Robin Williams en Robert De Niro het restaurant Rubicon in San Francisco. Enkele jaren later stampte hij het driemaandelijkse literaire magazine Zoetrope: All-Story uit de grond. En in 2000 bouwde hij vakantieoorden in de Midden-Amerikaanse landen Guatemala en Belize. Alsof dat nog niet volstond, pakte hij onlangs uit met zijn eigen pasta- en sauzenmerk Mammarella, opende hij wijnbars in San Francisco en Palo Alto en kocht hij nog enkele wijngaarden bij. Raar dat Coppola nooit in de running was om Sideways te draaien!

Coppola de studiobaas

Coppola richtte in 1969 een eigen filmstudio op. Via Zoetrope – naar een antiek filmapparaat dat hij van een collega had gekregen – wou hij projecten financieren die afweken van de typische Hollywoodkoers. Aanvankelijk produceerde Coppola eigen werk zoals The Rain People en de vroege George Lucasprenten THX-1138 en American Graffiti. Later volgden films van Jean-Luc Godard, Akira Kurosawa en de non-lineaire documentaires van Godfrey Reggio, Koyaanisqatsi en Powaqqatsi. Ondertussen hield de studio zich ook bezig met technologische ontwikkelingen zoals de digitalisering van het montageproces en de geluidsmixage. Na Coppola’s desastreuze jaren 80-flops en de eerder kalme nineties herleefde Zoetrope helemaal in het begin van de 21e eeuw. De lowbudgethorrorprent Jeepers Creepers en de films van Sofia Coppola werden lucratieve hits, terwijl de CIA-tragedie The Good Shepherd het prestige van de studio weer opkrikte. Wordt verwacht in 2009: Walter Salles’ adaptatie van Jack Kerouacs Beatklassieker On the Road.

Door Steven Tuffin

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content