Centralia

In de verlaten stad Centralia is de grond zo heet dat je er niet op kunt lopen. Een groepje onder leiding van cowboy Lonca dringt toch in de stad door om de goudschat te bemachtigen die er verborgen ligt. Onderweg worden ze belaagd door de vreemde wezens die de stad herbergt. De neusapen hebben het nog niet verteerd dat Lonca hen in de oorlog heeft verslagen en blijven met kanonnen gebouwen bestoken. Vogels en bloemmannen kunnen moorddadig zijn. Wie te lang in de stad verblijft, riskeert bovendien zijn verstand te verliezen. Debutant Miel Vandepitte heeft de lat hoog gelegd. Hij verzon een wereld vol bizarre situaties, wezens en gebeurtenissen met indrukwekkende stedelijke landschappen en natuurlijke woestenijen. Daarin laat hij een uitgebreid gezelschap een ingewikkelde odyssee ondernemen. Tekentechnisch is Centralia nog niet helemaal voldragen, maar wel toegankelijk en interessant. Zoals wel meer debutanten wil Vandepitte iets te nadrukkelijk laten zien wat hij allemaal kan met paginacomposities. Vooruitgang kan er vooral nog geboekt worden in de psychologie van de personages.