EEN KORTVERHALENBUNDEL LAAT DE GROTE VARIATIE IN HET WERK VAN MATTOTTI ZIEN

MATTOTTI, GIANDELLI, AMBROSI

OOG&BLIK, 61 BLZ., a14,95

EEN KORTVERHALENBUNDEL LAAT DE GROTE VARIATIE IN HET WERK VAN MATTOTTI ZIEN. Brieven uit een verre toekomst ****

Een nieuw boek van Lorenzo Mattotti is altijd om naar uit te kijken. Twee jaar na zijn laatste publicatie, Het geluid van rijp, bundelt de meester in Brieven uit een verre toekomst vier kortverhalen. Een kleine domper op de vreugde: drie ervan zijn meer dan tien jaar oud.

Away far away verscheen jaren geleden als een portfolio. In decors met veel oranje, grijze en bruine tinten toont Mattotti mensen die een vreemd gevleugeld voorwerp dragen. Het voorwerp is het enige bindende element tussen de vier paginagrote afbeeldingen, die Mattotti voor de gelegenheid van een vertellende bindtekst voorzag. Het portret van de liefde verbeeldt een korte samenvatting van een stervende liefde in twee pagina’s van elk vier prenten. De twee overige verhalen vullen het leeuwendeel van het boek. Brief uit een verre toekomst is sciencefiction, voor Mattotti een atypisch onderwerp. Een vrouw reist met een supersnelle trein. Ondertussen schrijft ze naar haar overgrootvader die als striptekenaar in de twintigste eeuw sciencefictionverhalen bedacht. In een soort chatbox op de trein lost ze het raadsel van een onbekende op, in wie ze haar zielsverwant ziet. Door de grote variaties in de grafiek en de onconventionele kijk op sciencefiction blijft dit verhaal boeien.

Doorheen de drie genoemde verhalen blijven de pasteltekeningen verbluffend, ontroert Mattotti’s blik op de onvermijdelijke eenzaamheid van de mens, maar verrassen grafiek en scenario niet echt meer. Door het eerste verhaal van de bundel, Na de zondvloed, wordt het boek echter op een nog hoger niveau getild. Het is het enige recente, nog niet eerder gepubliceerde verhaal. Niet toevallig schreef Mattotti Na de zondvloed samen met Gabriella Giandelli, dat andere poëtische genie van de Italiaanse strip. Samen zorgen ze voor onvergetelijke beelden en metaforen, zoals krabben die een luchthaven overspoelen, of Mattotti’s interpretatie van een stekende innerlijke pijn. Een toevallige ontmoeting op een luchthaven wordt bij Mattotti en Giandelli een keerpunt in het leven van een kwetsbare vrouw. Grafisch kan je zien dat Mattotti de laatste tijd nog veel geëvolueerd is, onder andere in zijn kleurgebruik en zijn personages. De 24 bladzijden van Na de zondvloed kunnen de vergelijking met Mattotti’s beste werk probleemloos doorstaan. Gert Meesters

Gert Meesters