Bo Burnham brengt al zijn talenten samen in Inside
Wie wil weten hoe Bo Burnham zijn lockdown heeft benut, kan nu kijken naar zijn Netflix-comedyspecial Inside, die hij in zijn eentje schreef, filmde en monteerde. Een overzicht van de vijf rastalenten die schuilgaan onder Burnhams schedeldak.
De comedian
Vijf jaar geleden stopte Bo Burnham met comedy. De Amerikaan had net zijn tournee en special Make Happy afgerond, en worstelde met paniekaanvallen. En dus nam hij een pauze om aan zijn mentale gezondheid te werken en focuste hij zich op kunstvormen waarvoor hij niet op een podium hoefde te staan. In januari 2020 ging het zo goed met de man dat hij klaar was om opnieuw de bühne te betreden. ‘And then the funniest thing happened’, vertelt hij in Inside. U kunt wel raden wat hij daarmee bedoelt. Om zichzelf af te leiden van de pandemie (en ‘de drang om zichzelf door het hoofd te schieten’), besloot hij alsnog een comedyspecial te maken. In zijn eentje. Gefilmd in een en dezelfde kamer. Zonder publiek, maar met occasionele lachband en applaus. Al stelt hij zichzelf in de eerste tien minuten al meteen in vraag. Kan hij nog grappig zijn, nu er niks te lachen valt? Wat is het nut van comedy wanneer de wereld uit elkaar lijkt te vallen? Kan hij niet beter gewoon zijn bek houden? Waarna hij besluit om zijn white savior-complex te omarmen en de wereld te genezen met zijn comedy. Al kunt u zich afvragen in hoeverre Inside nog comedy is. Zeker naar het einde maken de mopjes plaats voor overpeinzingen over mentale gezondheid, zelfdoding, ouder worden en de nood aan bevestiging van een publiek, verteld door een droevige comedian met een steeds langere baard. Of zoals The Guardian het noemt: ‘een comedygesamtkunstwerk’.
De filmmaker
Tijdens zijn comedysabbatical schreef en regisseerde Burnham de uitstekende coming-of-agefilm Eighth Grade. In Inside richt hij de camera op zichzelf, maar waagt hij zich evenzeer aan een audiovisueel experiment. Er zijn glossy videoclips. Er zijn documentairebeelden van Burnham die instort. Er zijn bevreemdende horrorscènes. Er zijn de verwarrende montage, de wisselende beeldformaten en de experimentele belichting. Meer dan een comedyspecial is Inside een langspeelfilm geworden over de angsten, onzekerheden, mentale instortingen en ongewassen haardossen die met een jaar in isolement gepaard gaan. ‘Een microbudgetfilm over de laatste man op aarde die in het reine komt met de realiteit’, schreef IndieWire.
De youtuber
In 2006, op zijn zestiende, begon Burnham zijn carrière op YouTube, waar hij al snel uitgroeide tot een van de eerste internetsterren. In zekere zin keert hij met Inside terug naar die beginjaren: op zijn eentje grapjes maken in zijn kamer. Hij lijkt dat ook zelf te beseffen. Ergens in het begin zit een soort vlog waarin hij de opzet van de special uitlegt. Later maakt hij een meta reactievideo op een reactievideo van zichzelf. Hij ontpopt zich even als een PewDiePie-achtige streamer die een game speelt waarin hij zelf het hoofdpersonage is. Op een gegeven moment kijkt Burnham zelfs met enige treurnis naar een van zijn eerste YouTube-video’s. Maar hij spuit ook kritiek op het internet. Hij parodieert de generische Instagramaccounts van witte vrouwen, benadrukt de absurditeit van sexting, zingt over facetimen met zijn moeder en filosofeert over ‘gigantische digitalemediabedrijven die de emoties en psyche van onze kinderen exploiteren voor winst’. (Hebben we al gezegd dat Inside niet altijd even vrolijk is?)
De muzikant
Inside is ook een beetje een musical. Een uiterst bizarre musical, weliswaar. Burnham was altijd al gespecialiseerd in komische liedjes, maar dit keer gaat hij nog een stapje verder. Zo waagt hij zich aan alles van bebop en ballades tot synthpop en Depeche Mode en zingt hij over witte privileges, dertig worden, onbetaalde stagiairs en Jeff Bezos. Verrassend catchy songs, trouwens.
De acteur
De voorbije jaren bewees Burnham zich ook als een verdienstelijk acteur, met rollen in The Big Sick, Rough Night en Promising Young Woman. Ook die kwaliteit komt goed van pas in Inside. Hij speelt onder meer de presentator van een kinderprogramma die in discussie gaat met een marxistische handpop, een jezusfiguur die de wereld gaat redden met humor en een woke bedrijfsadviseur met een dotje die uitspraken doet als: ‘De vraag is niet langer of je Wheat Thins wilt kopen. De vraag is nu of je Wheat Thins wilt steunen in de strijd tegen de ziekte van Lyme.’ Alleen is het niet altijd duidelijk waar zijn personages eindigen en waar de echte Burnham het overneemt. Naarmate de show vordert, lijkt Inside namelijk steeds meer te veranderen in een ietwat voyeuristisch zelfportret van een worstelende comedian die zichzelf verliest en (ook letterlijk) blootgeeft. Dat is niet altijd even comfortabel om naar te kijken, maar we raden u ten zeerste aan om het toch te doen. Of hebt u misschien iets beters te doen?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier