Zondag 25/1, 21.30, Telenet Prime (en in Play More)

Akkoord, de piratenreeks Black Sails heeft Michael ‘ja, blaas maar op’ Bay als executive producer en wordt uitgezonden door het Amerikaanse kabeltelevisiebedrijf Starz, dat verantwoordelijk is voor onder meer Spartacus: Blood and Sand. Maar wie dacht dat Black Sails alleen maar bloed en bloot zou opleveren, werd al van bij het begin van het eerste seizoen teruggefloten. Ook in het tweede seizoen geen olijke Jack Sparrow, geen onnodige yaaaarrghs of avast me hearties. Wel heel wat Captain Morgan-rum, maar zonder de jolly yoho. ‘Er wordt inderdaad heel wat gevochten en af en toe zie je wat naakt, maar daar ligt de nadruk niet op’, zeggen hoofdrolspelers Toby Stephens en Hannah New, die respectievelijk kapitein Flint en de biseksuele Eleanor Guthrie spelen.

Voor een serie die opgevat is als een prequel van het klassieke avonturenboek Schateiland, zeilt Black Sails wel heel ver van het traditionele piratenverhaal.

TOBY STEPHENS: Ja, dat is best ironisch. Schateiland heeft ons net opgezadeld met het stereotype van de guitige piraat met een papegaai op de schouder. Black Sails gaat in tegen dat beeld. Het script van Jonathan E. Steinberg en Robert Levine is gebaseerd op echte piraten.

Wat brengt het tweede seizoen?

STEPHENS: Het biedt een nog diepere kijk op piraterij in al haar facetten. And it’s not a bloody Disney movie.

HANNAH NEW: Dat komt onder meer omdat onze personages op het einde van het eerste seizoen heel diep zaten. Eleanor Guthrie, mijn personage, runt vanuit haar taverne in Nassau, de hoofdstad van het vrijbuiterseiland New Providence, zowat de hele plaatselijke economie. Samen met haar vader, een machtige koopman, koopt ze de gekaapte zwartemarktgoederen van de piraten op en wast ze die wit. In de loop van het vorige seizoen is ze echter alles en iedereen kwijtgespeeld. De bezittingen van haar vader zijn in beslag genomen door de Royal Navy en haar vroegere minnares Max zint op wraak. Max is opgeklommen tot bazin van haar bordeel en vormt vanuit die strategische positie een groot gevaar. De verraderlijke kapitein Charles Vane, die het fort rond Nassau met veel kanonnengebulder heeft overgenomen, is een extra bedreiging voor de ‘vrede’ op het eiland. Er is ook een nieuwe kaper op de kust: de sadistische Ned Low, die volgens verschillende biografieën ooit de lippen van een Portugese kapitein afsneed, die bakte en aan zijn slachtoffer voerde, is waarschijnlijk de enige man die Eleanor kan intimideren.

Hoe vergaat het kapitein Flint ondertussen?

STEPHENS: In de laatste aflevering van het vorige seizoen was die niet bepaald de meest gevreesde piraat van de zeven zeeën. Flints neurotische zoektocht naar de rijkelijk beladen Urca de Lima, een schip van de Spaanse Zilvervloot, kostte hem niet alleen zijn vrienden, maar ook zijn bemanning en zelfs zijn eigen schip. Een grote klap voor hem, maar ook voor Eleanor, van wie hij de belangrijkste leverancier was. De enige op wie hij min of meer kan terugvallen is John Silver, een oplichter die absoluut niet te vertrouwen is. Silver is de enige die het reisschema van de Urca de Lima kent, Flint is de enige die het zwaarbewaakte schip kan veroveren. In seizoen twee krijg je alleszins een nog wanhopigere en meedogenlozere Flint te zien. Hetzelfde geldt voor Eleanor.

Jullie personages delen ook hun streven naar onafhankelijkheid.

NEW: (knikt) In Eleanors geval gaat het meer om economische zelfstandigheid, zeg maar een neoliberaal of kapitalistisch ideaal. Het is één ding om koopvaardijschepen te enteren, maar het is een ander paar mouwen om die illegaal verkregen goederen in goudstukken om te zetten. Toen de piraterij in de 18e eeuw haar gouden eeuw beleefde, hielden geëmancipeerde vrouwen zoals Eleanor het achterliggende economische systeem niet alleen draaiende, ze bouwden het ook verder uit. Zonder hen had piraterij nooit zo’n hoogtepunt bereikt.

STEPHENS: In Black Sails krijg je eigenlijk twee soorten piraten te zien. Aan de ene kant zijn er de opportunistische criminelen die van de hand in de tand leven. Dagelijks riskeren ze alles voor een avondje met wat drank en/of hoeren. Aan de andere kant staan mensen als Eleanor Guthrie en kapitein Flint. Zij zijn veel pragmatischer ingesteld en lopen tien passen voor op de rest. Onze personages willen allebei iets opbouwen. Dit seizoen zal dat nog duidelijker maken, zeker wat Flint betreft. Het neemt je ook mee naar het Londen van een tiental jaren voordien, toen Flint nog als de coming man van de Royal Navy gold. Je leert zijn vroegere demonen kennen en ziet hoe hij, net als Eleanor, zijn wanhopige leven aan de rand van de maatschappij wil inruilen voor iets beters. Voor hen zijn de schat van de Urca de Lima of andere vormen van rijkdom niet het doel op zich. Het zijn slechts hulpmiddelen in de strijd om een onafhankelijke, zelfbedruipende kolonie, bevrijd van het imperialistische juk van het Britse rijk. Min of meer het ideaal van de Amerikaanse revolutie dus. En dat voor een piraat!

SEBASTIAN ROTH